Γράφει ο Παναγιώτης Ι. Δρίβας
Κριματζήδες (από το κρίμα) και μικρόψυχοι όσοι ισχυρίζονται ότι το δημόσιο δεν κάνει τίποτα και πως ώσπου να σηκώσει το ένα πόδι βρωμάει το άλλο και άλλα τέτοια ρατσιστικά, σεξιστικά και απαράδεκτα…
(Και μην πείτε «εγώ δεν» γιατί όλοι ειδικά στον καιρό της MEGAλοπροπαγάνδας υπέρ των μνημονίων υπέπεσαν στο κακούργημα της συκοφάντησης του δημοσίου. Ακόμη και δημόσιοι υπάλληλοι τα έχουν πει… Οι φήμες λένε μάλιστα ότι κάποιοι δημοσιογραφάρες έσπευσαν μετά το 2015 να σβήσουν τα μνημονιακά άρθρα τους, τα επανέφεραν το 2019 και τώρα είναι έτοιμοι πάλι με μια γομολάστιχα στο χέρι)
Επιστροφή…
Δείτε το κα(η)μμένο το Τατόι. Κούκλα έγινε εν μία νυκτί.
Η περιποίηση για να περάσει ο παραλίγο να πεθάνει περιμένοντας να γίνει βασιλιάς, Κάρολος (έστειλε εκπρόσωπο αλλά δεν έχει σημασία) που θα ακολουθεί με τους άλλους γαλαζοαίματους το φέρετρο του Κοκού, ήταν άνευ προηγουμένου ή άνω ποταμών… όπως το ιδεί κανείς.
Και τούτο γιατί ενώ άλλες υποθέσεις που αφορούν τους κοινούς θνητούς χρονίζουν ή αιωνίζουν ή χιλιετερίζουν, τούτη τη φορά με μαεστρία και τόλμη και γοητεία πέσαν όλοι πάνω να καλλωπίσουν το μέρος.
Ρε τι κάνει ο άνθρωπος άμα θέλει… (Δεν θα μπω καν στην κουβέντα για το εξοργιστικά οφθαλμοφανές ότι δεν δικαιούται να ταφεί σε έδαφος που ανήκει στο ελληνικό δημόσιο)…
Είναι εύλογο δε να σκέφτονται κάποιοι ότι αν ο Θεός σχωρέστον (διότι άνθρωπος δύσκολα να το κάνει) Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ (δεν θα μπούμε τώρα στην ονοματολογία) είχε πεθάνει κανα δυο χρονάκια πριν μπορεί να είχε κινητοποιηθεί το σύμπαν και να γλιτώναμε το πανέμορφο δάσος από την πυρκαγιά.
Αλλά όλα εν σοφία… διότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και γιατί έχουν γνώση οι φύλακες και άλλα τέτοια, καθώς η επίσκεψη του πρωθυπουργού μας, πολυχρονεμένου, Μωυσή, Τσιτάχ (τα δανείζομαι από φιλοκυβερνητικούς φερεφωνίξ και ολίγον από Σιχλετίδη) μετά από περίπου ένα χρόνο στον Κάρολο και η συζήτηση περί την αξιοποίηση (πώς και ποια εταιρεία και τι, ελπίζω να μην το δούμε ποτέ) της περιοχής αποκτά μεγάλη συνδεσιμότητα και ουχί επισυνδεσιμότητα γιατί έτσι ο νους πάει στον Ντογιάκο.
Κανονικά στον Κόλλια έπρεπε ένεκα των ιστορικών στιγμών που ζούμε αλλά και αυτός ο τωρινός φτυστός μας κάνει…
Αλλά ας μην επεκταθούμε άλλο και ας πιάσουμε μια άλλη πτυχή της γαλαζοαίματης ιστορίας μας.
Αποκαλύπτουμε εδώ για πρώτη και τελευταία φορά και όποιος το διάβασε το διάβασε ότι όλοι μας είμαστε γαλαζοαίματοι!!! Ναι καλά διαβάσατε.
Φίλος γιατρός το αποκάλυψε με την προϋπόθεση να κρατηθεί μυστικό. Αλλά τέτοια μυστικά δεν κρατιούνται….
Στις φλέβες όλων κυλά γαλάζιο το αίμα και αρκεί να ακολουθήσουμε την εξής απλή συνταγή δύο στοιχείων για να αναδυθεί το μεγαλείο:
-Μένουμε στο σπίτι και δεν βγαίνουμε επουδενί για τουλάχιστον μια πενταετία κάνοντας αφαίμαξη εργατών, υπαλλήλων και λοιπών παρακατιανών στοιχείων της κενωνίας που ζούμε…
-Όταν χρειαστεί, σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, να διαβούμε τις πύλες των ανακτόρων… Για τις κυρίες: κρατούμε πάντα ομπρελίνο. Για τους κυρίους: φοράμε πάντα μακριά μπλούζα, παντελόνι και καπέλο ακόμη και αν έχει καύσωνα.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν παραβιάζουμε ποτέ τα δύο προαναφερθέντα εκτός αν προσθέσουμε μερικές ακόμη ανθρωποθυσίες στο μακρύ αιμοσταγή κατάλογο του μονα(ρ)χικού μας βίου….
Αλλά μετά… μετά… αυτό το μετά ladies ‘n gentleman είναι το κάτι άλλο…
Απολαμβάνουμε την απίθανη θέα του γαλάζιου αίματος να ρέει στη λευκή μας επιδερματίδα (όπως έλεγε και ο Ζήκος).
Όπως τότε παλιά που έβλεπαν οι πλεμπαίοι, εργάτες, άθλια υποκείμενα, υποζύγια κατωτάτου, ξυπολιτιάν και λοιπών επιθέτων που τους έπρεπε μόνο η κρεμάλα και η δουλεία (σόρι πρώτα η δουλεία για ξεζούμισμα και μετά η κρεμάλα για συμμόρφωση των υπολοίπων)… τότε λοιπόν που έβλεπαν να περνούν πάνω στα άτια οι λευκοί αριστοκράτες, κόμηδες, πρίγκιπες και βασιλιάδες και έμεναν άφωνοι με το βαθύ γαλάζιο αίμα που οφθαλμοφανώς έρρεε στα λευκά αλαβάστρινα χεράκια τους.
Να ρίξει ο Θεός φωτιά και να κάψει τους άπιστους τότε και τώρα που δεν πίστεψαν σε αυτό που έβλεπαν και θέλοντας αποδεικτικά στοιχεία, κάτι άπλυτα αναρχοσυνδικαλιστικά κομμούνια, έβαλαν στην γκιλοτίνα τα κεφάλια των ευγενών μας.
Και τότε αντί για μπλε είδαν το αίμα κόκκινο να ρέει.
ΑΥΤΑΠΑΤΗ… ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ… ΟΔΥΡΜΟΣ
Η ιστορία μας διδάσκει ότι το ανθρώπινο αίμα είναι κόκκινο δεν χρειάζεται καμία ιδιαίτερη επιστημονική γνώση ούτε να στηθούν γκιλοτίνες για να το εμπεδώσουμε…
Όπως επίσης όσο… «γαλαζοαίματος» και να θες να δείχνεις η τελική περιουσία σου είναι 2Χ3 max…
Το ενδιάμεσο και ο τρόπος ζωής έχει διαφορά.
Όσο εξυφαίνεται καταπίεση από «βασιλιάδες», αριστοκράτες και λοιπούς εξουσιαστές τόσο ο λαός θα «υφαίνει» δικές του «γκιλοτίνες»… με ή χωρίς εισαγωγικά.
Εφημερίδα Polis
