Εκτός από την κυβέρνηση, που έχει κινήσει γη και ουρανό για να μείνουν οι παρακολουθήσεις στο σκοτάδι, στην επιχείρηση κουκουλώματος πρωταγωνιστούν πλέον ο ανώτατος εισαγγελέας και ο πρόεδρος της Βουλής.
Οι εξουσίες στο πολίτευμά μας είναι τρεις, σύμφωνα με το Σύνταγμα: η νομοθετική (Βουλή), η εκτελεστική (κυβέρνηση) και η δικαστική (δικαστήρια). Το σχετικό άρθρο 26 έχει τον τίτλο «διάκριση των εξουσιών», θέλοντας να καταστήσει σαφές ότι κάθε εξουσία είναι ανεξάρτητη.
Τι συμβαίνει, όμως, στην πράξη; Διαχρονικά και σε πολλές περιπτώσεις οι δύο εξουσίες (νομοθετική, δικαστική) υποτάσσονται στην τρίτη (εκτλεστική-κυβέρνηση), ως μη όφειλαν. Όμως, έχουμε και αντίθετα παραδείγματα, ιδιαίτερα στη δικαστική εξουσία, της οποίας λειτουργοί (εισαγγελείς, ανακριτές και δικαστές της έδρας) αντιτάχθηκαν στα κελεύσματα της εκτελεστικής εξουσίας, δηλαδή των εκάστοτε κυβερνήσεων, αποκάλυψαν δυσώδεις υποθέσεις και τιμώρησαν όσους ενέχονταν.
Δυστυχώς, όσα συμβαίνουν εδώ και μερικούς μήνες, από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, μας γυρίζουν πολλές δεκαετίες πίσω. Διότι οι εκπρόσωποι των δύο από τις τρεις εξουσίες (Βουλή, δικαιοσύνη) ταυτίζονται με την τρίτη(κυβέρνηση), με αποτέλεσμα το σκάνδαλο των υποκλοπών να οδηγείται σε κουκούλωμα. Πώς γίνεται αυτό;
Πρώτον, η έρευνα που κάνει η δικαιοσύνη εδώ και μήνες καρκινοβατεί. Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη(αποδεδειγμένα έχουν παρακολουθηθεί υπουργοί, αρχηγοί κομμάτων, ο αρχηγός του ΓΕΕΘΑ, ευρωβουλευτές, δημοσιογράφοι κ.α), αλλά οι εισαγγελείς που ερευνούν δεν γνωρίζουμε τι αποτέλεσμα έχουν φέρει.
Και αυτό δεν προκαλεί καμία εντύπωση, αν προσέξει κάποιος τη στάση που τηρεί ο προϊστάμενός τους, εισαγγελέας Αρείου Πάγου. Ο κ. Ντογιάκος από τη αρχή έδειξε ότι δεν ενδιαφερόταν για την ουσία της υπόθεσης (διέταξε έρευνα όχι για τις παρακολουθήσεις, αλλά για τη διαρροή στοιχείων στα μέσα ενημέρωσης). Αντίθετα, οι ενέργειές του, όπως η τελευταία γνωμοδότησή του, επιδιώκουν τον «αφοπλισμό» της αρμόδιας ανεξάρτητης Αρχής (ΑΔΑΕ) και γι’ αυτό προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων από το νομικό κόσμο.
Δεύτερον, χτες είχαμε ένα πρωτοφανές γεγονός. Ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ ζήτησε από τη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής να την ενημερώσει και η Επιτροπής αρνήθηκε! Για την ακρίβεια το αίτημα απορρίφθηκε από την πλειοψηφία της ΝΔ στην επιτροπή, ενώ όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζήτησαν να γίνει δεκτό. Μάλιστα, ο πρόεδρος της Βουλής έκανε μια απρεπή δήλωση, προκειμένου να δικαιολογήσει την άρνηση να προσκληθεί ο κ. Ράμμος. Ο κ. Τασούλας χαρακτήρισε τον πρόεδρο της ΑΔΑΕ «αυτόκλητο καλεσμένο»!
Δηλαδή, ο πρόεδρος μιας ανεξάρτητης Αρχής ζητάει από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής να την ενημερώσει για όσα έχει βρει στην υπόθεση των παρακολουθήσεων και η επιτροπή αρνείται την ενημέρωση. Και ο πρόεδρος της Βουλής δικαιολογεί την άρνηση με επιχειρήματα που θυμίζουν επαρχιακό δικολάβο παλιότερων δεκαετιών.
Εν κατακλείδι, εκτός από την κυβέρνηση, που έχει κινήσει γη και ουρανό για να μείνουν οι παρακολουθήσεις στο σκοτάδι, στην επιχείρηση κουκουλώματος πρωταγωνιστούν πλέον ο ανώτατος εισαγγελέας και ο πρόεδρος της Βουλής.
Πολύ ανησυχητικά σημάδια, που συνήθως συναντάμε σε αυταρχικές χώρες και όχι σε προηγμένες ευρωπαϊκές.
Ο αρχαίος Μένανδρος το είχε πει πολύ εύστοχα πριν από 24 αιώνες: «Κάθε εξουσία, όταν γίνει ισχυρή, δεν θεωρεί τίποτε πιο σκόπιμο από το δικό της συμφέρον»…
