Πριν από λίγες ημέρες η ιδιοκτησία του σχολείου της Ελληνογερμανικής Αγωγής, ένα από τα πιο ιστορικά σχολεία της Αθήνας, ανακοίνωσε στο προσωπικό της ότι η επιχείρηση πωλήθηκε στην International Schools Partenship, fund το οποίο συνεργάζεται με σχολεία σε διάφορες χώρες του κόσμου.
Η εν συντομία ΙSP πράγματι συνεργάζεται με σχολεία στη Μεγάλη Βρετανία, τις ΗΠΑ, την Ισπανία, τον Καναδά, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία, την Κίνα, την Ινδία, το Μεξικό και άλλες.
Αν η παραπάνω είδηση σας προξενεί έκπληξη, πρέπει να σας ενημερώσουμε ότι η συγκεκριμένη αγοραπωλησία ήταν η 6η στο χώρο της ελληνικής ιδιωτικής εκπαίδευσης από τον περασμένο Σεπτέμβριο έως και σήμερα.
Επίσης το fund της Cognita έχει ανακοινώσει ήδη τη συνεργασία του με τον Δούκα και οι Dukes Educations με το International Schools of Piraeus.
Πώς συνδέονται όμως οι εξαγορές με την ψήφιση του νόμου αφού οι πρώτες αφορούν σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ο δεύτερος την τριτοβάθμια;
Καλά ενημερωμένες εκπαιδευτικές πηγές έλεγαν στο NEWS 24/7 ότι τελικός στόχος των εν λόγω funds αποτελεί η ίδρυση εκπαιδευτικών υπερδομών (ιδιωτικών βεβαίως) που θα περιλαμβάνουν από νηπιαγωγεία μέχρι Πανεπιστήμια. Προφανώς δεν μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός ότι πέντε από τα έξι σχολεία που ανακοίνωσαν τη συνεργασία τους με τα funds προσφέρουν απολυτήριο IB.
Ως γνωστόν, το International Baccalaureate (IB) είναι ένα διεθνές εκπαιδευτικό πρόγραμμα που προσφέρει διαφορετικά επίπεδα εκπαίδευσης σε μαθητές ηλικίας από 3 έως 19 ετών. Τα προγράμματα του IB “αναγνωρίζονται παγκοσμίως για την ποιότητα και την αυστηρότητά τους και αποσκοπούν στην ανάπτυξη μαθητών με κριτική σκέψη, διεθνή κατανόηση και κοινωνική υπευθυνότητα”.
Υπάρχουν τρία κύρια προγράμματα του IB:
- Primary Years Programme (PYP): Για παιδιά ηλικίας 3-12 ετών.
- Middle Years Programme (MYP): Για μαθητές ηλικίας 11-16 ετών.
- Diploma Programme (DP): Για μαθητές ηλικίας 16-19 ετών, το οποίο οδηγεί στο Απολυτήριο IB (γνωστό και ως IB Diploma).
Μέχρι σήμερα το IB πρόγραμμα ακολουθούσαν μαθητές οι οποίοι είχαν ήδη αποφασίσει ότι θα σπουδάσουν σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Με την ίδρυση των μη κρατικών ΑΕΙ, πλέον είναι πολύ πιθανό να γίνει εφικτό το IP να εξασφαλίζει την πρόσβαση σε μη κρατικά πανεπιστημιακά ιδρύματα που θα έχουν παραρτήματα στην Ελλάδα (βλέπε νόμο Πιερρακάκη για τη κρατικά Πανεπιστήμια).
Για να το διατυπώσουμε διαφορετικά, με ταξικούς όρους, τα παιδιά των οποίων οι οικογένειες διαθέτουν (πολλά) χρήματα, θα μπορούν ανεμπόδιστα να εξασφαλίζουν σπουδές στην Ελλάδα χωρίς καν να χρειάζεται να περνούν από τη διαδικασία των Πανελληνίων Εξετάσεων.
Μ’ αυτόν τον τρόπο, τα ιδιωτικά σχολεία που “εξοπλίστηκαν” με τα κεφάλαια και την τεχνογνωσία των ξένων funds, θα γίνουν εξόχως ανταγωνιστικά και θα επιχειρήσουν να αποσπάσουν το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας. Θα είναι, δε, τόσο μεγάλο το δέλεαρ των σπουδών εντός Ελλάδας που δεν αποκλείεται να κερδίσουν “πελατεία” που αυτή τη στιγμή φοιτά στα δημόσια σχολεία.
“Δεν είναι τίποτα άλλο από την επιχείρηση ιδιωτικοποίησης του σχολείου η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη”, συμπεραίνει εκπαιδευτική πηγή στο NEWS 24/7. Και μάλλον έχει δίκιο.
