Αντίσταση στο Νερό: Ένα Θεώρημα Φυσικής και Πολιτικής Ασυνέπειας
Η φυσική μας διδάσκει ότι το νερό βρίσκει πάντα τον δρόμο του, ακόμη και όταν συναντά εμπόδια. Ωστόσο, στον Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου, η “αντίσταση στο νερό” αποκτά πολιτική διάσταση, αποκαλύπτοντας ένα θεώρημα ασυνέπειας, όπου οι πολιτικές κινήσεις μοιάζουν περισσότερο με πανωλεθρία παρά με στρατηγική.
Ξεκινάμε με τους εννέα δημοτικούς συμβούλους που, μετά τον Σεπτέμβριο του 2024, αποχώρησαν από τις θέσεις διοίκησης. Μια κίνηση που αρχικά έμοιαζε με πράξη “αντίστασης”. Όμως, όπως και το νερό, παραμένουν μέσα στο σύστημα, δημιουργώντας ένα πολιτικό ρεύμα αντιφάσεων και αλλοπρόσαλλων αποφάσεων.
Το παράδειγμα του Προϋπολογισμού είναι χαρακτηριστικό: η διοίκηση αδυνατεί να συγκεντρώσει τις απαιτούμενες θετικές ψήφους για την έγκριση του Προϋπολογισμού στο Δημοτικό Συμβούλιο. Στη σκηνή εμφανίζεται ο πρώην δήμαρχος, Βαγγέλης Μπουρνούς, ο οποίος, σε μια προσπάθεια να “σώσει την κατάσταση”, καταθέτει δικό του Προϋπολογισμό. Εδώ αρχίζει το παράδοξο: οι ίδιοι άνθρωποι που ψήφισαν τον Προϋπολογισμό στη Δημοτική Επιτροπή, έρχονται στο Δημοτικό Συμβούλιο για να καταψηφίσουν το ίδιο έγγραφο!
Κι ενώ ο νόμος προβλέπει ότι οι αρνητικές ψήφοι δεν επηρεάζουν την έγκριση του Προϋπολογισμού, καθώς απαιτούνται μόνο θετικές για να περάσει, η πολιτική αυτή συμπεριφορά δεν παύει να προβληματίζει. Ποιο είναι το νόημα της καταψήφισης, όταν γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι ο Προϋπολογισμός θα περάσει ακόμη και με μία θετική ψήφο; Και ότι χρειαζόταν εναλλακτικό σχέδιο προϋπολογισμού από τους 9 για να επικρατήσει η δικιά τους θέση!
Η κατάσταση θυμίζει κωμωδία πολιτικής φυσικής: πανωλεθρία κινήσεων, χωρίς στρατηγική, χωρίς συνοχή και χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ψηφίζουν το Τεχνικό Πρόγραμμα, καταψηφίζουν τον Προϋπολογισμό, κι έπειτα δηλώνουν “αντίσταση” σε έναν δρόμο που τελικά οδηγεί στο πουθενά.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών; Ένας Δήμος που παραμένει εγκλωβισμένος σε πολιτικά παιχνίδια και προσωπικές στρατηγικές, αντί να προχωράει προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης και της σταθερότητας. Το νερό μπορεί πάντα να βρίσκει τον δρόμο του, αλλά σε αυτή την περίπτωση, τα εμπόδια είναι τόσο πολλά που η ροή του έχει μετατραπεί σε ένα χαοτικό, ασυντόνιστο ρεύμα.
Η αντίσταση στο νερό, λοιπόν, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια σειρά από ενέργειες που δηλώνουν έλλειψη σκεπτικού, προγραμματισμού και πολιτικής ωριμότητας. Το νερό τελικά βρίσκει τη θέση του, αλλά όχι χωρίς να αφήσει πίσω του πλημμύρες και καταστροφές.