Ο Πάνος Ρούτσι κάνει απεργία πείνας εδώ και 11 ημέρες. Κυβέρνηση και Δικαιοσύνη μετεωρίζονται μεταξύ νομικίστικων διατυπώσεων και επικοινωνιακής διαχείρισης ενός αιτήματος που είναι εκτός από δίκαιο κι απολύτως ανθρώπινο.
Δεν είναι τυχαίο πως ο Πάνος Ρούτσι δεν έχει μείνει δευτερόλεπτο μόνος του αυτές τις έντεκα μέρες. Μαζί του κάνουν απεργία πείνας ακόμα δύο, ως αλληλέγγυοι. Δεκάδες χιλιάδες περνάνε να του σφίξουν το χέρι, να του αφήσουν ένα μπουκαλάκι νερό ή μια ζωγραφιά των παιδιών τους. Αυτή την εντύπωση δεν την αποκόμισα από αφηγήσεις, την είδα με τα μάτια μου. Είδα μανάδες να κλαίνε, νέες γυναίκες συνοδευόμενες από νήπια που κρατούσαν ζωγραφιές για να τις δώσουν «στον μπαμπά που το παιδί του σκοτώθηκε στο τρένο».
Είδα ανθρώπους που δάκρυζαν μπροστά του κι άλλους που εξοργίζονταν με την μη ικανοποίηση του αιτήματος του, για εκταφή της σορού του γιού του, Ντένις. Ο πατέρας του Ντένις ζητά το αυτονόητο που έπρεπε κανονικά να έχει γίνει αμέσως μετά το δυστύχημα.
Είναι σαφές πως κυβέρνηση και δικαιοσύνη πιέζονται από έναν πατέρα που χρησιμοποιεί το ύστατο μέσο που διαθέτει για το δίκαιο αίτημα του. Όπως είναι σαφές πως τα Τέμπη ως θέμα επανέρχονται εμφατικά στο προσκήνιο της επικαιρότητας.
Την Δευτέρα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σε ανθρώπινο επίπεδο αναγνώριζε τον αγώνα του πατέρα και τασσόταν στο πλευρό του, αλλά σε πολιτικό, υποστήριζε ότι είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης και οτιδήποτε άλλο θα συνιστούσε παρέμβαση στη δικαιοσύνη. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κ. Χρυσοχοΐδης χαρακτήρισε «πολιτικά και ηθικά δίκαιο» το αίτημα Ρούτσι. Μετά ήταν η σειρά του υπουργού Δικαιοσύνης, πολιτικού προϊσταμένου των αρμόδιων να αποφασίσουν, να πει για την εκταφή πως «Η εκτίμηση που έχω εγώ με βάση και αυτά που διαβάζω σήμερα είναι ότι όντως οι εισαγγελικές αρχές θα προχωρήσουν γρήγορα σε αυτό».
Με τη μόνη διαφορά πως η ηγεσία του Αρείου Πάγου σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη για τη Δικαιοσύνη – με συνδιοργανωτή μεταξύ άλλων τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών- δεν είπε αυτό. Η ηγεσία του Αρείου Πάγου πέταξε το μπαλάκι στην Πρόεδρο Εφετών Λάρισας για να πάρει την απόφαση ενώ τόνισαν – κι αυτό έχει σημασία – πως ανάλογα αιτήματα έχουν ήδη απορριφθεί στο παρελθόν, ενώ η πρόεδρος του Αρείου Πάγου παρέπεμψε τους συγγενείς να υποβάλλουν το αίτημα στο ακροατήριο καθώς η ανακριτική διαδικασία έχει ολοκληρωθεί. Στο ίδιο μήκος κύματος, κινήθηκε και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου από το ίδιο βήμα του ίδιου συνεδρίου. «Το αίτημα δεν μπορεί να ικανοποιηθεί γιατί είναι ζήτημα της κύριας ανάκρισης και έχει κριθεί στην προδικασία, η δικογραφία είναι σε τέτοιο δικονομικό στάδιο και κανείς δεν μπορεί να το κρίνει πλην της προέδρου Εφετών (Λάρισας)».
Την ώρα που η ευθύνη της απόφασης γίνεται μπαλάκι και τυπικά οι κυβερνώντες τάσσονται, κατανοούν κι αγκαλιάζουν τον πατέρα που έντεκα μέρες ζει μόνο με νερό και κοιμάται μπροστά από το Κοινοβούλιο, ο άνθρωπος αυτός δέχεται μια λυσσαλέα επίθεση από φιλοκυβερνητικούς διαδικτυακούς λογαριασμούς τρολ ότι δεν κάνει πράγματι απεργία πείνας. Οι ίδιοι λογαριασμοί τον λοιδορούν, ότι έχει πάρει κιλά και υποστηρίζουν ότι έχει μετατρέψει το ιερό μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη σε «τσαντίρι». Μη μπορώντας να επιτεθούν στον ίδιο τον πατέρα, αυτή την άποψη υιοθετούν και διάφοροι δημοσιολογούντες, δημοσιογράφοι και πολιτευτές αγορεύοντας για την ιερότητα του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Η αλήθεια είναι όμως πως κανένα μνημείο δεν είναι ιερότερο από το αίτημα ενός γονέα για Δικαιοσύνη. Γι’ αυτό κι ο Πάνος Ρούτσι, έχει τόσο κόσμο στο πλευρό του.
Δεν είναι η πρώτη φορά που στοχοποιούνται συντονισμένα από συγκεκριμένους διαδικτυακούς λογαριασμούς και όχι μόνο, οι γονείς και συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών. Ιδίως οι πιο θορυβώδεις εξ αυτών, όπως η Μαρία Καρυστιανού. Αυτή τη φορά όμως είναι πιο προσεκτικοί οι πολιτικοί και πολιτευτές της συμπολίτευσης και κρατούν αποστάσεις από τις επιθέσεις.
Τα Τέμπη αναδεικνύονται σε επίμονο εμπόδιο για την κυβέρνηση καθώς λειτουργούν ως συγκολλητική ουσία της λαϊκής δυσαρέσκειας με όρους ανθρωπιάς και δικαίωσης κι όχι με όρους πολιτικής, γι’ αυτό και καμία υπόγεια εκστρατεία λάσπης δεν μπορεί να κοντύνει τον αγώνα των γονέων.
in.gr
