Μετά την πρώτη μεγάλη κρίση που είχαν προκαλέσει στην κυβέρνηση τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια για την τραγωδία των Τεμπών, μια δεύτερη κρίση, για την ίδια υπόθεση, ξεσπάει στους κυβερνητικούς κόλπους.
Τη σημερινή κρίση πυροδοτεί η άτεγκτη στάση του μεγάρου Μαξίμου, το οποίο οχυρώνεται πίσω από την επίκληση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, προκειμένου να αρνηθεί να πάρει μια πολιτική θέση (και όχι να κάνει υπόδειξη στη Δικαιοσύνη) υπέρ του αιτήματος του απεργού πείνας Πάνου Ρούτσι, ο οποίος ζητά η εκταφή της σορού του παιδιού του να γίνει και για τοξικολογικές εξετάσεις και όχι μόνο για ταυτοποίηση.
«Αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης»
Σε αυτή τη γραμμή και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης επανέλαβε, και στην τελευταία ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, αναφερόμενος στον απεργό πείνας, ότι «ανθρώπινα είμαστε στο πλευρό του, όπως και σε κάθε συγγενή θύματος ενός δυστυχήματος ή μιας τραγωδίας, όπως το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, αλλά το ποια θα είναι η απόφαση σε ένα αίτημα, όταν είναι αποκλειστική αρμοδιότητα και της Δικαιοσύνης, την απάντηση θα τη δώσει η Δικαιοσύνη».
Για να προσθέσει, στο ίδιο πλαίσιο, ότι «η ίδια η Δικαιοσύνη έχει πει, ότι οποιοδήποτε επιπλέον αίτημα μπορεί να ασκηθεί ενώπιον του ακροατηρίου. Δηλαδή της διαδικασίας της δίκης».
Επιθετικές δηλώσεις Άδωνη
Και βέβαια αυτός που αυτές τις μέρες, με αλλεπάλληλες εμφανίσεις στα ΜΜΕ, δίνει απολύτως τον τόνο από κυβερνητικής πλευράς, δεν είναι άλλος από τον υπουργό Υγείας Άδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος, ως συνήθως, μένοντας απολύτως πιστός στη γραμμή του Μαξίμου, την φέρνει στα ακόμα πιο σκληρά δικά του μέτρα, μεταξύ άλλων εκτοξεύοντας επιθετικές δηλώσεις, επιχειρώντας να διασπείρει αμφιβολίες για το αν ο Π. Ρούτσι κάνει απεργία πείνας και κατηγορώντας τον απεργό πείνας ότι «είναι 100% θύμα της Κωνσταντοπούλου», η οποία, κατά τον ίδιο, «τον έχει βάλει να κάνει απεργία πείνας».
Εσωκομματικές αντιθέσεις
Όλη αυτή όμως η άτεγκτη στάση παράγει έντονες αντιδράσεις, αντιθέσεις και διαφωνίες στο εσωτερικό της ΝΔ. «Γαλάζιοι» βουλευτές και στελέχη που έρχονται σε επαφή με τους πολίτες στις περιφέρειές τους, πιάνουν το κλίμα εκεί και εισπράττουν τη δυσαρέσκεια μέσα στην ίδια την κοινωνία για ένα θέμα, όπως αυτό της απεργίας πείνας του Π. Ρούτσι, που «καίει» τον κόσμο.
Και αυτή η δυσαρέσκεια ασφαλώς μεταφέρεται και στο εσωκομματικό περιβάλλον της ΝΔ, με αποτέλεσμα να εντείνονται οι εσωκομματικές αντιθέσεις.
Η διαφοροποίηση Δένδια
Τις υπόκωφες αντιδράσεις, λοιπόν, στο εσωτερικό της ΝΔ ήρθε να εκφράσει με πολύ ηχηρό τρόπο η παρέμβαση, στη Βουλή, του υπουργού Άμυνας Νίκου Δένδια, ο οποίος επέλεξε να πράξει αυτό ακριβώς που αρνείται τόσο καιρό να κάνει το μέγαρο Μαξίμου.
Ενώ δηλαδή (στη δεύτερη σχετική του τοποθέτηση) δήλωσε ότι «είναι θέμα που αφορά τη δικαιοσύνη» και επομένως δεν έχουν ευθύνη τα μέλη της κυβέρνησης, σε ανθρώπινο και σε πολιτικό επίπεδο (στην πρώτη του σχετική τοποθέτηση) πήρε ξεκάθαρη θέση υπέρ του αιτήματος του Π. Ρούτσι για τη διενέργεια των τοξικολογικών εξετάσεων.
«Δεν διανοούμαι -ειλικρινά σας λέω- πώς μπορεί να απαγορευθεί δικαίωμα ενός πατέρα να διερευνήσει οτιδήποτε αυτός κρίνει, με όποιο τρόπο κρίνει, για το θάνατο του παιδιού του», δήλωσε ρητά και μάλιστα τόνισε ότι «σε αυτό δεν θεωρώ ότι ο οποιοσδήποτε στην κυβέρνηση -σε οποιαδήποτε κυβέρνηση-, οποτεδήποτε, μπορεί να έχει άλλη τοποθέτηση».
Απελευθερώνει
Η σαφής διαφοροποίηση αυτή του Ν. Δένδια – ενός κορυφαίου υπουργού της κυβέρνησης – από την κεντρική γραμμή του Μαξίμου, ασφαλώς λειτουργεί από εδώ και πέρα απελευθερωτικά και για άλλα «γαλάζια» στελέχη, όπως φάνηκε και από την απόφαση του Δημήτρη Μαρκόπουλου να ακολουθήσει με δική του δημόσια δήλωση στην ίδια κατεύθυνση με τον υπουργό Άμυνας.
Ο Δ. Μαρκόπουλος (του οποίου η διαφοροποίηση αποκτά και μια πρόσθετη σημασία, αφού ήταν ο πρόεδρος της εξεταστικής επιτροπής για την υπόθεση των Τεμπών που το μέγαρο Μαξίμου μετέτρεψε σε φιάσκο) δήλωσε ότι «ως κυβέρνηση δε μπορούμε παρά να σταθούμε μόνο με σεβασμό και κατανόηση στην έκκληση του Πάνου Ρούτσι», σημειώνοντας με νόημα: «να μην επιτρέψουμε να υπάρξουν άλλα λάθη» και επισημαίνοντας ότι «η Δικαιοσύνη οφείλει να κάνει αυτό που πρέπει άμεσα πριν να είναι αργά, ώστε να ανακουφιστεί ο Πάνος Ρούτσι».
Και βέβαια υπάρχουν και άλλα «γαλάζια» στελέχη, τα οποία σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις αναγνωρίζουν ότι το αίτημα του Π. Ρούτσι είναι ένα δίκαιο αίτημα και ότι ο Ν. Δένδιας είπε το αυτονόητο, όπως βέβαια το ίδιο αναγνωρίζουν και για τη σχετική παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ενώ κρίνουν την κεντρική κυβερνητική γραμμή ως μια γραμμή που φαντάζει «τυπολατρία» απέναντι σε έναν πατέρα που ζητάει να μάθει από τι πέθανε το παιδί του.
Οι διαφοροποιήσεις
Μάλιστα τα ίδια στελέχη εκτιμούν ότι όσο προχωράμε προς τις εκλογές τόσο θα πυκνώνουν οι διαφοροποιήσεις «γαλάζιων» βουλευτών που θα εισπράττουν τη δυσαρέσκεια των πολιτών στην εκλογική τους περιφέρεια και επειδή θα θέλουν να διατηρούν τους δεσμούς τους με την εκλογική τους βάση, έχοντας πάντα και το στόχο της επανεκλογής, θα εκφράζουν τη δυσαρέσκεια αυτή μέσω εσωκομματικής κριτικής.
Ήδη πάντως στο άλλο μεγάλο θέμα που πλήττει την κυβέρνηση, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, οι δημόσιες διαφοροποιήσεις «γαλάζιων» βουλευτών όπως η Σοφία Βούλτεψη και ο Βαγγέλης Λιάκος υποχρέωσαν το μέγαρο Μαξίμου να αναδιπλωθεί και να δεχτεί τελικά την κλήση του στενού πρωθυπουργικού συνεργάτη Γιώργου Μυλωνάκη στην εξεταστική επιτροπή.
Και βέβαια στο παρασκήνιο υπήρχαν και άλλοι «γαλάζιοι» βουλευτές που επίσης τάσσονταν υπέρ της κλήσης Μυλωνάκη, γιατί αισθάνονταν ότι δε μπορούσαν να υπερασπιστούν στις εκλογικές τους περιφέρειες την άρνηση στο να εξεταστεί ο τελευταίος στην επιτροπή. Και μάλιστα κάποιοι ετοιμάζονταν να βγουν και δημόσια ακολουθώντας τις δύο δημόσιες παρεμβάσεις βουλευτών που είχαν ήδη πραγματοποιηθεί.
Πίεση
Αλλά βέβαια ποιος θα το περίμενε ότι η εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ (που πραγματοποιείται, ως οδός διαφυγής της κυβέρνησης από την προανακριτική, μπλοκάροντας την ποινική διερεύνηση για τους δύο πρώην υπουργούς Μ. Βορίδη και Λ. Αυγενάκη) θα δημιουργούσε νέα πίεση στο Μαξίμου.
Όπως βέβαια έντονη πίεση του δημιούργησε και η επίσκεψη της ευρωπαίας εισαγγελέα Λάουρα Κοβέσι και, μεταξύ άλλων, οι αιχμές της για αυτό ακριβώς το μπλοκάρισμα, μέσω του άρθρου 86 (για την ποινική ευθύνη των υπουργών) της ποινικής διερεύνησης για τους δύο πρώην υπουργούς της κυβέρνησης, που η ίδια η ευρωπαϊκή εισαγγελία είχε ζητήσει.
Γεγονός που υποχρέωσε ξανά το Μαξίμου να επαναλαμβάνει την απολύτως αντιφατική γραμμή που από τη μία τάσσεται υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 86, αλλά από την άλλη οχυρώνεται πίσω από το άρθρο 86, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την απόφαση της κυβερνητικής πλειοψηφίας να μην υπάρξει καν προκαταρκτική.
Η παρέμβαση Καραμανλή
Και όσο τα ζητήματα των θεσμών, της Δικαιοσύνης και του Κράτους Δικαίου θα αποτελούν αυτήν την περίοδο τη μεγάλη ανοιχτή πληγή της κυβέρνησης, η οποία βλέπει τους πολίτες στις δημοσκοπήσεις, σε συντριπτικά ποσοστά, να της αποδίδουν ότι τη χαρακτηρίζει η διαφθορά και η συγκάλυψη, τόσο μεγαλώνει και ο πονοκέφαλος που προκαλεί στο μέγαρο Μαξίμου η νέα παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή στις 15 Οκτωβρίου.
Γιατί βέβαια αυτά ακριβώς τα ζητήματα, των θεσμών, της Δικαιοσύνης και του Κράτους Δικαίου αναμένεται να θίξει, με τον δικό του τρόπο, στην επικείμενη ομιλία του στην Παλιά Βουλή, ο πρώην πρωθυπουργός, την ώρα που ο καθένας βλέπει ότι το αίτημα των πολιτών για απόδοση Δικαιοσύνης ολοένα και εντείνεται.
in.gr
