Ακούγοντας το οικονομικό επιτελείο να μοιράζει δις στήν συζήτηση του προϋπολογισμού στην Βουλή, μετά από λίγο νοιώθεις ο πιο ηλίθιος άνθρωπος στην χώρα.
Αυτές τις μέρες που συζητιέται ο προϋπολογισμός του 2023 στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, αν τύχει και κάποιος ακούσει μαζεμένες τις ομιλίες του οικονομικού επιτελείου νοιώθει … ο πιο ηλίθιος άνθρωπος στην χώρα. Με κάθε φράση του Χρήστου Σταϊκούρα και του Θόδωρου Σκυλακάκη, όπως και των υπόλοιπων βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, παρελαύνουν δισεκατομμύρια.
«Οι μισθοί αυξήθηκαν 9,7%», «διπλές και τριπλές αυξήσεις στις συντάξεις», «προβλέπεται ρυθμός οικονομικής μεγέθυνσης 5,6% για το 2022, και 1,8% για το 2023», «αυξήθηκαν οι καταθέσεις». «Το ΑΕΠ είναι υψηλότερο κατά 45 δισ. ευρώ, ή κατά 25%, από το 2018», «η ελληνική οικονομία αναβαθμίστηκε 11 φορές την τελευταία τριετία», «η ανεργία έχει ήδη υποχωρήσει περισσότερο από 5 ποσοστιαίες μονάδες, σε μηνιαία βάση, σε σχέση με το 2019». «Στο 2022 , 4,8 δισ. ευρώ δόθηκαν για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης, το υψηλότερο ποσό σε όλη την Ευρώπη, 4,4 δισ. ευρώ για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης».
Αυτές είναι μόνον μερικές από τις διθυραμβικές αναφορές. Οι επιτυχίες μάλιστα ήρθαν – λένε- ενώ η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη βρέθηκε αντιμετώπιση την ενεργειακή κρίση και την πανδημία ταυτόχρονα. Φανταστείτε δηλαδή τι θα συνέβαινε αν δεν υπήρχαν αυτά τα δύο – παγκόσμιας φύσης – προβλήματα. Η Ελλάδα θα ήταν ένα πλανητικό θαύμα, ένας παράδεισος επί της γης.
Όπως αναφέραμε προηγουμένως, οποίος πληροφορηθεί γι αυτά τα νούμερα νοιώθει ηλίθιος. Πιστεύει πως αν απλά ανοίξει το παράθυρο θα βρέχει 50ευρά. Ενώ τους προηγούμενους μήνες έβρεχε 100ευρα και δεν πήρε χαμπάρι ή κράταγε ομπρέλα. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τον κύκλο των γνωστών του. Αλλιώς δεν εξηγείται η γκρίνια για την «ακρίβεια στο σουπερ –μάρκετ», αυτά που «πρέπει να κόψουμε», την «ΔΕΗ που μπήκε σε ρύθμιση» και το «δεν βγαίνει ο μήνας». Αλλά τι να πει κανείς; Ένας ηλίθιος με ηλίθιους θα συναγελάζεται
Βέβαια όποιος το ψάξει λίγο περισσότερο ανακαλύπτει πως η «παρέα των ηλίθιων» είναι λίγο μεγαλύτερη από όσο νόμιζε. Για την ακρίβεια αποτελεί την πλειοψηφία των κατοίκων και κυρίως αυτών που εργάζονται ως μισθωτοί ή είχαν την φαεινή ιδέα να ανοίξουν μια δική τους δουλείας στους καιρούς των «ευκαιριών για την επιχειρηματικότητα» που αισίως διανύουμε.
Από την άλλη όμως τόσοι υπουργοί δεν γίνεται να λένε ψέματα. Κονδύλια προϋπολογισμού είναι αυτά. Υπηρεσίες με υπολογιστικά συστήματα εκατομμυρίων τα διανέμουν. Σε ευρωπαϊκές δομές κατατίθενται και αποδίδεται λογαριασμός. Τράπεζες μεγάλες τα εκτελούν. Ελεγκτικά συνέδρια με ανώτατους δικαστικούς τα ελέγχουν. Οι αριθμοί δεν διαψεύδονται.
Πράγματι τα χρήματα αυτά και προϋπολογίζονται και δαπανήθηκαν. Οι δείκτες επίσης είναι σωστοί με τον τρόπο που τους μετράνε. Μόνο που ελάχιστα από αυτά έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα μας. Τα δις περνάνε, κάπου πάνε (φαντάζεστε που) και δεν ξαναγυρνάνε. Κι εδώ είναι η …πραγματική «μαγεία» αυτής της κυβέρνησης.
