Τους ρεζιλεύει ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης για το click away και το take away

Στα περί χρήσης ξένων λέξεων στη γλώσσα μας επανέρχεται ο καθηγητής Γλωσσολογίας Γεώργιος Μπαμπινιώτης που σημειώνει με ανάρτησή του πως “όσοι «κατάπιαν» το take away, τώρα «καπάκι» θα καταπιούν και το click away! Τους take και τους σήκωσε το take away, τώρα τους click και τους πάτησε το click away! Και ποιος ξέρει τι τους περιμένει λίγο πιο away. Πλακώνει και η μαυρίλα τής Black Friday! Καλά να πάθουν….”.

Λειτουργώντας ενίοτε, όπως ο ίδιος γράφει «ως μια κάποια φωνή τής γλωσσικής σας συνείδησης», ο κ. Μπαμπινιώτης αναφέρει ότι δεν περίμενε ότι μια ανάρτησή του στο Facebook θα γινόταν «viral (το viral είναι από το virus «ιός»)», όταν πρότεινε αποδόσεις όπως «απαγορευτικό», «τροφοδιαφομή/τροφοδιανομές» και «για το σπίτι» και σημειώνει ότι στόχος του ήταν να αφυπνίσει το γλωσσικό μας αίσθημα «ώστε να μη το παρακάνουμε (ακόμη και στις επίσημες δημόσιες ανακοινώσεις), υιοθετώντας βεβιασμένα, άκριτα και αχρείαστα πλήθος ξενικών λέξεων». Αναφέρει δε ότι οι προτάσεις του για την μεταφορά των ξένων λέξεων στη γλώσσα μας ήταν «ενδεικτική» και όχι δεσμευτική.
Μάλιστα, όπως υποστηρίζει η προσπάθειά του «μάλλον δεν πήγε χαμένη. Κάποιοι το ξανασκέφτηκαν (όχι ντε και καλά να χρησιμοποιούν τις δικές μου ενδεικτικές αποδόσεις, δεν ήταν αυτό το θέμα) και αρκετοί κατάλαβαν ότι ζούμε πλέον μια όχι και τόσο αθώα “γλωσσική αριστοκρατία” που πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις. Κάποιοι μάλιστα αισθάνθηκαν ακόμη και ενοχές… (“να μας συγχωρεί ο κ. Μπ./ να μη δυσαρεστήσουμε τον κ. Μπ./…”.». Διευκρινίζει πάντως ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει «για τους οπαδούς του «baker factory» και τού «hair style Litsa» . 

Αναλυτικά ο κ. Μπαμπινιώτης αναφέρει:

Και τώρα «click away». Καλά να πάθετε…

Όσοι «κατάπιαν» το take away, τώρα «καπάκι» θα καταπιούν και το click away! Τους take και τους σήκωσε το take away, τώρα τους click και τους πάτησε το click away! Και ποιος ξέρει τι τους περιμένει λίγο πιο away. Πλακώνει και η μαυρίλα τής Black Friday! Καλά να πάθουν….

Εμείς (οι ταπεινοί τής γλώσσας μας) θα λέμε «(παραγγελία) για το σπίτι» το take away και «(παραγγελία) για έξω» το click away. Και θα καταλαβαινόμαστε….Επίσης, —το ξεκαθαρίζω—προσωπικά, έχοντας έντονη την αίσθηση τού χιούμορ και την τάση αυτοσαρκασμού, δεν με θίγουν κάποια άκακα γλωσσικά πειράγματα. Και προσοχή! Δεν είμαι υπέρ τού «καμία ξένη λέξη στην γλώσσα μας»∙ είμαι εναντίον τού «κατακλυσμού τής γλώσσας μας από ξένες λέξεις». Δεν διαφέρουν αυτά;

Τώρα σοβαρά. Δεν περίμενα ποτέ πως μια απλή ανάρτησή μου στο ΦΒ θα γινόταν «πασίγνωστη», ταχύτατης και ευρύτατης, ιικής τρόπον τινά, εξάπλωσης, θα γινόταν viral (το viral είναι από το virus «ιός»). Προτείνοντας ενδεικτικά αποδόσεις όπως «απαγορευτικό», «τροφοδιαφομή/τροφοδιανομές» και «για το σπίτι» επιδίωξα μόνο να αφυπνίσω το γλωσσικό μας αίσθημα, να ευαισθητοποιήσω και να προβληματίσω τους ομιλητές της γλώσσας μας, τους Έλληνες, ώστε να μη το παρακάνουμε (ακόμη και στις επίσημες δημόσιες ανακοινώσεις), υιοθετώντας βεβιασμένα, άκριτα και αχρείαστα πλήθος ξενικών λέξεων. Να μην «λοκνταουνιάζουμε», δηλ., να μη «ντελιβεριάζουμε» και να μην «κλικαριόμαστε»! (Οι Γάλλοι το lockdown έσπευσαν και το απέδωσαν ως «confinement» και οι Ισπανοί ως «confinamiento» το δε delivery ως «livraison» οι Γάλλοι και «entrega» οι Ισπανοί). Πάντως, η καλοπροαίρετη και υπεύθυνη (ως γλωσσολόγου) προσπάθειά μου αφύπνισης, ευαισθητοποίησης και προβληματισμού – αν κρίνω απ’ όσα λέγονται και γράφονται – μάλλον δεν πήγε χαμένη. Κάποιοι το ξανασκέφτηκαν (όχι ντε και καλά να χρησιμοποιούν τις δικές μου ενδεικτικές αποδόσεις, δεν ήταν αυτό το θέμα) και αρκετοί κατάλαβαν ότι ζούμε πλέον μια όχι και τόσο αθώα «γλωσσική αριστοκρατία» που πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις. Κάποιοι μάλιστα αισθάνθηκαν ακόμη και ενοχές… (“να μας συγχωρεί ο κ. Μπ./ να μη δυσαρεστήσουμε τον κ. Μπ./…». Φυσικά για τους οπαδούς του «baker factory» και τού «hair style Litsa» δεν γίνεται λόγος.

Ηθικόν δίδαγμα: «Μη το παρακάνουμε»! «αίσθηση μέτρου και στην γλώσσα»!

Και επιτρέψτε μου, φίλοι αναγνώστες, με πολλή αγάπη να λειτουργώ πού και πού ως μια κάποια φωνή τής γλωσσικής σας συνείδησης.