Η πανδημία έφερε πιο κοντά τη σκέψη των ανθρώπων. Ανέδειξε την ισχύ της μονάδας. Μόνος ο κάθε άνθρωπος παλεύει με τον ιό και την απειλή του στο σπίτι, στο νοσοκομείο, στην εντατική, στον θάνατο. Μια αγωνία, ένας φόβος, μια ελπίδα.
Μια φάλαγγα μονομάχων πολεμά τον κοινό εχθρό σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ένα άθροισμα μονομαχιών με τον ιό καθορίζει το μέλλον της ανθρωπότητας. Η έκβαση κάθε μιας μπορεί να αποβεί καθοριστική για την τελική έκβαση του πολέμου.
Αρκεί ένας μόνο άνθρωπος για να καταστρέψει ή για να σώσει τον κόσμο ολόκληρο.
Η τήρηση ή μη των μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων (ΜΦΠ), από ένα και μόνο άτομο, συνιστά καταλύτη για την εξέλιξη της διασποράς του ιού.
Ο εμβολιασμός ή η άρνησή του, από ένα και μόνο άνθρωπο, μπορεί να επιταχύνει ή να επιβραδύνει την ανοσία του πληθυσμού.
Ένας άνθρωπος που θα θεραπευθεί ή ένας άλλος που δεν θα τα καταφέρει, μπορεί να δώσει στην επιστήμη καθοριστικές πληροφορίες για τη συνέχεια.
Σήμερα κάθε ένας, κάθε μία, ξεχωριστά, αποτελεί έναν ήρωα ή έναν μοιραίο άνθρωπο.
Αυτή ίσως είναι η πιο μεγάλη παρακαταθήκη που αφήνει στην ανθρωπότητα η επέλαση του ιού για την επόμενη μέρα: η εδραίωση της αντίληψης ότι κάθε άτομο ξεχωριστά, ως μονάδα, με τις πράξεις ή με την αδράνειά του, μπορεί να καθορίσει τον ιστορικό ρου.
Μια πρωτόγνωρη συνθήκη, που θωρακίζει την αυτοπεποίθηση και εξαγνίζει την όποια αίσθηση ασημαντότητας μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος, απέναντι σε μεγάλες και φαινομενικά ανυπέρβλητες προκλήσεις.
Το «εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο» δεν είναι σήμερα μια λογοτεχνική ή θεολογική παρότρυνση, αλλά ένα γεγονός που συγκλονίζει.
Η ατομική χειραφέτηση, η αναγνώριση της προσωπικής αξίας, η ανάδειξη των «μπορώ» μας, είναι ίσως η πιο μεγάλη μετάλλαξη που τελικά προκαλεί στο DNA του σύγχρονου ανθρώπου ο ιός κι οι μεταλλάξεις του.
Να μια χαραμάδα, που φωτίζει την πορεία μας προς την έξοδο.
Καλά Χριστούγεννα!
