Τα πιο παράξενα και εντυπωσιακά αξιοθέατα του κόσμου

Οι καταψυγμένες φυσαλίδες, Καναδάς

Φυσαλίδες που μοιάζουν σαν ιπτάμενοι δίσκοι, οι οποίοι έπεσαν στο νερό και πάγωσαν, βρίσκονται στη λίμνη Αβραάμ, στην Αλμπέρτα του Καναδά. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι παγωμένοι κύκλοι είναι κατεψυγμένες φυσαλίδες μεθανίου που, όταν παγιδεύονται, υποβρύχια, σχηματίζουν το θεαματικό τοπίο.

Αυτές οι φυσαλίδες μεθανίου δημιουργούνται όταν τα νεκρά φύλλα, το γρασίδι και τα ζώα πέφτουν στο νερό, και από τα βακτήρια που αναπτύσσονται, δημιουργείται το μεθάνιο. Το αέριο απελευθερώνεται ως φυσαλίδες που μετατρέπονται σε δεκάδες χιλιάδες παγωμένους λευκούς δίσκους, όταν έρχονται σε επαφή με το παγωμένο νερό.

Είναι ένα εντυπωσιακό, αλλά δυνητικά επικίνδυνο, θέαμα. Αυτό το ισχυρό αέριο ζεσταίνει όχι μόνο τον πλανήτη, αλλά είναι και εξαιρετικά εύφλεκτο. Την άνοιξη, όταν λιώνει ο πάγος, οι φυσαλίδες του μεθανίου σκάνε… σφυρίζοντας σε μια θεαματική απελευθέρωση. Αλλά αν κάποιος ανάψει φωτιά σε κοντινή απόσταση, οι μάζες του μεθανίου θα προκαλέσουν μια γιγαντιαία έκρηξη.

Περίεργοι ταξιδιώτες μπορούν να δουν παρόμοιες φυσαλίδες σε λίμνες σε όλο το Εθνικό Πάρκο Μπάνφ του Καναδά, ή στον Αρκτικό Ωκεανό στα ανοικτά της Σιβηρίας, όπου οι ερευνητές έχουν βρει γιγάντιες φυσαλίδες αερίου.

Ματωμένος καταρράκτης, Ανταρκτική

Το όνομα τα λέει όλα. Ο ματωμένος καταρράκτης στο ΜακΜούρτνο Ντράι Βάλεϊς (McMurdo Dry Valleys), της Ανατολικής Ανταρκτικής, μοιάζει σαν να ρίχνει σιγά σιγά ένα υγρό, κόκκινο σαν αίμα, στον λευκό παγετώνα Tέιλορ και τη λίμνη Μπόνεϊ. Είναι μια έκπληξη, και μαζί ένα ανατριχιαστικό θέαμα.

Το κατακόκκινο υγρό που ρέει, βέβαια, δεν είναι αίμα. Ούτε είναι νερό βαμμένο από κόκκινα φύκια, όπως είχαν σκεφτεί, αρχικά, οι πρωτοπόροι ερευνητές της Ανταρκτικής. Στην πραγματικότητα, ο απόχρωση αυτή προέρχεται από μια εξαιρετικά αλμυρή υπό-παγετώδη λίμνη.

Περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια πριν, το νερό της παγιδεύτηκε κάτω από παγετώνα, απομονωμένο από το φως, το οξυγόνο και τη θερμότητα. Καθώς το θαλασσινό νερό ρέει μέσα από μια σχισμή στο παγετώνα, αντιδρά με το οξυγόνο του αέρα για να δημιουργήσει αυτό το εντυπωσιακό, κόκκινο καταρράκτη.

Οι πέτρες που μετακινούνται, Καλιφόρνια

Αμηχανία σε επιστήμονες και περιέργεια σε επισκέπτες προκαλούν δεκάδες βαριές πέτρες που μετακινούνται από μόνες τους, αφήνοντας και ένα μονοπάτι στο πέρασμα τους!

Οι πέτρες βρίσκονται στην αποξηραμένη λίμνη Ρέιστρακ Πλάγια, στην Κοιλάδα του Θανάτου, στην Καλιφόρνια. Το μόνιμο ερώτημα είναι πώς τόσες πολλές πέτρες, μερικές με βάρος 300 κιλών, «περπατούν» ακόμη και 250 μέτρα σε αυτή την απομακρυσμένη κοιλάδα;

Το μυστήριο επιτείνεται, καθώς κάποιες από αυτές κάνουν και ζιγκ ζαγκ στη διαδρομή τους! Ποιος, ή τι, μετακινεί τις πέτρες; Μια πληθώρα των θεωριών προέκυψε, που κάνουν λόγο από τα μαγνητικά πεδία, μέχρι εξωγήινους, ακόμα και φαρσέρ…

Μια πειστική θεωρία, πάντως, ανέπτυξε ο επιστήμονας της NASA, Ράλφ Λόρενς. Τον χειμώνα η λίμνη γεμίζει με νερό εγκλωβίζοντας τις πέτρες στον πυθμένα, που παγώνει.

Τους θερμότερους μήνες, όταν λιώσει ο πάγος και εξατμισθεί το νερό της λίμνης, μένουν οι πέτρες με τα μονοπάτια τους, που είχαν χαράξει όταν ήταν βυθισμένες και μετακινούνταν από το νερό ή τον άνεμο.

Η τιρκουάζ λίμνη στο ηφαίστειο, Ινδονησία

Οι ταξιδιώτες συρρέουν στην Ιάβα για να δουν το μαγευτικό ηφαίστειο Kawah Ijen, που βγάζει μπλε λάβα, αλλά στην καλντέρα του υπάρχει και κάτι άλλο, επίσης, εντυπωσιακό. Μια λίμνη με τιρκουάζ αποχρώσεις!

Υπεύθυνο για αυτό το εκπληκτικό θέαμα, είναι το θείο. Ο θάλαμος του μάγματος, κάτω από το ηφαίστειο, χύνει θειικά αέρια στη λίμνη. Σε συνδυασμό με μια υψηλή συγκέντρωση διαλυμένων μετάλλων, τα αέρια δίνουν στο νερό μια λαμπρή απόχρωση του μπλε. Μπορούν επίσης να καταστήσουν τη λίμνη του κρατήρα Ijen, από τις πιο όξινες του κόσμου.

Επίσης, οι εκρήξεις του ηφαιστείου, απελευθερώνουν θειικά αέρια, σε μια συνεχή ροή, και όταν αυτά συμπυκνώνονται και πέφτουν στο έδαφος, βάφουν τις πέτρες της λίμνης σε μια συγκλονιστική απόχρωση του κίτρινου.

Κρυμμένη παραλία, Μεξικό

Είναι το όνειρο κάθε τουρίστα: μια μυστική παραλία μακριά από τις μάζες, με σκιά, ήλιο και παρθένα νερό. Και αυτό το όνειρο γίνεται πραγματικότητα στην Πλάγια Ντελ Αμόρ, πιο γνωστή ως «Κρυμμένη Παραλία» σε ένα από τα νησιά Μαριέτα, στα ανοικτά των ακτών του Μεξικού.

Η απίθανη αιτία αυτού του μαγικού μυστικού ήταν η έκρηξη μιας βόμβας, στις αρχές του 1900, όταν τα νησιά ήταν ακατοίκητα. Με την πάροδο του χρόνου, παλίρροιες γέμισαν την τρύπα, που είχε ανοίξει, με άμμο και νερό, δημιουργώντας μια απομονωμένη Εδέμ, για κολύμπι και ηλιοθεραπεία μακριά από αδιάκριτα βλέμματα.