Οι διαδηλώσεις της 28ης Ιουνίου 1969 αποτέλεσαν το πιο σημαντικό γεγονός που οδήγησε στο απελευθερωτικό κίνημα των γκέι και στον σύγχρονο αγώνα για τα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα.
Η Εξέγερση του Stonewall ήταν μια σειρά από αυθόρμητες, βίαιες διαδηλώσεις από τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας εναντίον μιας επιδρομής της αστυνομίας, που πραγματοποιήθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Ιουνίου 1969, στο Stonewall Inn, που βρίσκεται στο Γκρίνουιτς Βίλατζ, γειτονιά του Μανχάταν, στη Νέα Υόρκη.
Αυτές οι διαδηλώσεις κατα πολλούς αποτελούν το πιο σημαντικό γεγονός που οδήγησε στο απελευθερωτικό κίνημα των γκέι και τον σύγχρονο αγώνα για τα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα.
Τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1950 και του 1960, αντιμετώπιζαν ένα εχθρικό νομικό σύστημα. Οι πρώτες ομοφυλοφιλικές ομάδες προσπάθησαν να αποδείξουν ότι οι ομοφυλόφιλοι θα μπορούσαν να αφομοιωθούν στην κοινωνία, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του 1960 ήταν πολύ ταραγμένα, καθώς πολλά κοινωνικά/πολιτικά κινήματα ήταν ενεργά, συμπεριλαμβανομένου του Κινήματος για τα Πολιτικά Δικαιώματα των Αφρό-αμερικάνων και του κινήματος ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Αυτές οι επιρροές, σε συνδυασμό με το φιλελεύθερο περιβάλλον του Γκρίνουιτς Βίλατζ ήταν καταλυτικοί για την εξέγερση του Stonewall.
Κατά τις δεκαετίες 1950 και 1960, πολύ λίγοι χώροι επέτρεπαν την πρόσβαση σε ΛΟΑΤΚΙ άτομα. Οι χώροι που ήταν θετικοί, ήταν συνήθως μπαρ αν και οι ιδιοκτήτες ή η μάνατζερ του χώρου σπάνια ήταν γκέι.
Την εποχή εκείνη το Stonewall ανήκε στην Αμερικάνικη Μαφία. Η πελατεία του αφορούσε περιθωριοποιημένα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, drag queens και αστέγους.
Οι επιδρομές της αστυνομίας σε γκέι μπαρ ήταν ρουτίνα στη δεκαετία του 1960, αλλά οι αξιωματικοί έχασαν γρήγορα τον έλεγχο της κατάστασης στο Stonewall Inn. Προέλκυσαν ένα πλήθος που ήταν έτοιμο να ξεκινήσει σοβαρά επεισόδια. Η ένταση μεταξύ της αστυνομίας της Νέας Υόρκης και γκέι κάτοικων του Γκρίνουιτς Βίλαταζ ξέσπασε σε περισσότερες διαμαρτυρίες το επόμενο βράδυ, και πάλι αρκετές νύχτες αργότερα.
Μέσα σε λίγες εβδομάδες, οι κάτοικοι του χωριού άρχισαν γρήγορα να οργανώνονται σε ομάδες ακτιβιστών, αναζητώντας χώρους που ΛΟΑΤΚΙ άτομα θα μπορούσαν να είναι αποδεκτοί για το σεξουαλικό προσανατολισμό τους, χωρίς το φόβο να συλληφθούν.
Μετά την εξέγερση του Stonewall και συγκεκριμένα μέσα σε έξι μήνες σχηματίστηκαν στη Νέα Υόρκη δύο γκέι ακτιβιστικές οργανώσεις, ενώ ιδρύθηκαν τρεις εφημερίδες για την προώθηση των ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων Μέσα σε λίγα χρόνια, οργανώσεις για τα δικαιώματα των γκέι είχαν ιδρυθεί σε όλες τις ΗΠΑ και τον κόσμο.
Η Μάρσα Π. Τζόνσον
Η Μάρσα Π. Τζόνσον (24 Αυγούστου 1945 – 6 Ιουλίου 1992) ήταν μια Αφρο-αμερικανή drag queen, εργάτρια του σεξ και ακτιβίστρια. Η Τζόνσον γεννήθηκε στο Νιού Τζέρσεϊ και υπήρξε δημοφιλής φιγούρα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας της Νέας Υόρκης από τη δεκαετία του 1960 μέχρι τη δεκαετία του 1990. Μετέπειτα η Τζόνσον έγινε ακτιβίστρια για το AIDS με το ACT UP.
Ήταν μια από τις πιο γνωστές drag queens της πόλης και βασίλισσες του δρόμου. Η Τζόνσον είχε αναγνωριστεί ως μια από τις πρώτες που αντεπετέθηκαν στις συγκρούσεις με την αστυνομία, εν μέσω των ταραχών του Stonewall.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η Τζόνσον και η στενή φίλη της Σύλβια Ριβέρα, ίδρυσαν από κοινού το Επαναστάτες Δράσης Τρανα Δρόμου (STAR) και έδιναν το παρών σε παρελάσεις υπερηφάνειας και πολιτικές δράσεις. Στη δεκαετία του 1980 η Τζόνσον συνέχισε τον ακτιβισμό της στους δρόμους ως βασική οργανώτρια με την ACT UP. Μαζί με την Ριβέρα, η Τζόνσον υπήρξε “μητέρα” του σπιτιού της οργάνωσης Star, συγκεντρώνοντας τρόφιμα και είδη ένδυσης για να βοηθήσει και να υποστηρίξει τους απόρους της Νέας Υόρκης.
Τον Ιούλιο του 1992, το σώμα της Τζόνσον βρέθηκε να επιπλέει στον ποταμό Χάντσον στα ανοικτά της δυτικής Βίλατζ Πίερς λίγο μετά το Pride του Μαρτίου του 1992. Η αστυνομία υποστήριξε ότι ήταν αυτοκτονία. Οι φίλοι και υποστηρικτές της Τζόνσον δήλωσαν ότι δεν είχε τάσεις αυτοκτονίας και ύστερα από μια καμπάνια με αφισοκόλληση, έγινε γνωστό ότι η Τζόνσον είχε νωρίτερα παρενοχληθεί κοντά στο σημείο όπου βρέθηκε το πτώμα της.
Οι αρχικές προσπάθειες για να πεισθεί η αστυνομία να ερευνήσει περαιτέρω τα αίτια του θανάτου της ήταν ανεπιτυχείς. Μετά από πιέσεις της ακτιβίστριας Μαράια Λόπεζ, τον Νοέμβριο του 2012, το αστυνομικό τμήμα της Νέας Υόρκης άνοιξε εκ νέου την υπόθεση ως πιθανή ανθρωποκτονία.
Το πρώτο Gay Pride
Στις 28 Ιουνίου του 1970, το πρώτο gay pride έλαβε χώρα στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, το Σαν Φρανσίσκο και στο Σικάγο, για τον εορτασμό της επετείου της εξέγερσης. Παρόμοιες πορείες διοργανώθηκαν και σε άλλες πόλεις. Υπό τη στενή έννοια του όρου, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η πρώτη μορφή gay pride που υπήρξε ποτέ.
Πολλοί ακτιβιστές θεωρούν ότι το Stonewall οδήγησε στη γέννηση του ομοφυλοφιλικού κινήματος απελευθέρωσης και στη δημιουργία των σημερινών Pride.
Ο Ντέιβιντ Κάρτερ, στο άρθρο του “Αυτό που έκανε το Stonewall διαφορετικό”, εξήγησε ότι παρόλο που υπήρξαν αρκετές εξεγέρσεις πριν από το Stonewall, ο λόγος για τον οποίο το Stonewall ήταν τόσο ιστορικό ήταν ότι συμμετείχαν χιλιάδες άνθρωποι, η ταραχή διήρκεσε πολύ (έξι ημέρες), ήταν η πρώτη που έλαβε μεγάλη κάλυψη από τα ΜΜΕ και πυροδότησε τη δημιουργία πολλών ομάδων προάσπισης των ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων.
Στην 30η επέτειο των γεγονότων της Νέας Υόρκης, το 1999, το μπαρ Stonewall ανακηρύχθηκε Μνημείο Εθνικής Κληρονομιάς, ενώ στην 40η επέτειο ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ανακήρυξε τον Ιούνιο του 2009 μήνα υπερηφάνειας των ΛΟΑΤΚΙ.
Το Εθνικό Μνημείο του Stonewall ιδρύθηκε στην περιοχή το 2016.
Να σημειωθεί ότι το 2019, 50 χρόνια μετά από εκείνη την επιχείρηση των αρχών στο Stonewall Inn, η αστυνομία της Νέας Υόρκης ζήτησε επισήμως συγγνώμη για την επιδρομή.
Σήμερα, εκδηλώσεις ΛΟΑΤΚΙ υπερηφάνειας πραγματοποιούνται κάθε χρόνο σε πολλές χώρες του κόσμου, προς το τέλος του Ιουνίου, για να τιμήσουν τα γεγονότα του Stonewall.
Φέτος οι εκδηλώσεις αυτές έχουν αναβληθεί στις περισσότερες χώρες λόγω της πανδημίας. Ωστόσο, ακτιβιστές, με διαφορετικά μέσα, όπως οι διαδικτυακές συζητήσεις και προβολές ή οι μικρότερης εμβέλειας δράσεις και πορείες δε σταματούν να μάχονται και να κρατούν “ζωντανό” το σύνθημα της προάσπισης των ΛΟΑΤΚΙ δικαιωμάτων, δίνοντας ραντεβού για την επόμενη χρονιά σε πολύχρωμους και ελεύθερους δρόμους.
news247.gr
