Στις προβολές του ποταμού Maici του Αμαζονίου ζουν οι Pirahã, ο λαός που έχει χαρακτηριστεί ως πρωτόγονος.
Αυτά που θεωρούνται δεδομένα στον πολιτισμένο κόσμο, δεν υπάρχουν στην καθημερινότητά τους.
Αντί να χρησιμοποιούν συγκεκριμένες λέξεις για να προσδιορίσουν τις ποσότητες, στηρίζονται σε ένα αναλογικό σύστημα, στο οποίο διαχωρίζουν τα πράγματα σε «λίγα» και «πολλά».
Οι ερευνητές τονίζουν ότι, οι γνωστικές ικανότητες των ανθρώπων αυτών, λειτουργούν κανονικά και προσαρμόζονται στο περιβάλλον, που ζουν εδώ και εκατομμύρια χρόνια.
«Ξέρουν τη χρησιμότητα και το σημείο που βρίσκονται τα φυτά της περιοχής, καταλαβαίνουν τη συμπεριφορά των ζώων και ξέρουν πώς να τα πιάσουν και πώς να τα αποφύγουν. Περπατούν στη ζούγκλα γυμνοί και άοπλοι», είχε αναφέρει ο γλωσσολόγος Daniel Everett.
Στον πολιτισμό των Piraha δεν υπάρχει καμία κοινωνική ιεραρχία. Δεν υπάρχουν αρχηγοί.
Σε ένα πείραμα, ο ερευνητής τοποθέτησε καρπούς σε ένα τενεκεδάκι και στη συνέχεια τους αφαιρούσε έναν έναν.
Παρατηρήθηκε ότι οι άνθρωποι που δεν ήξεραν να μετράνε, είχαν πρόβλημα να προσδιορίσουν πόσοι καρποί υπήρχαν.
Οι Pirahã δυσκολεύονται όταν πρέπει να συγκρίνουν ποσότητες.
Η ύπαρξη λαών που δεν χρησιμοποιούν αριθμούς, δημιούργησε ερωτήματα σε ερευνητές ως προς το πώς η ανακάλυψη των αριθμών, άλλαξε τον τρόπο ζωής των ανθρώπων.
Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, οι αριθμοί είναι μια κοινωνική σύμβαση για να μπορούν οι άνθρωποι να συνεννοούνται.
Στην αρχή τα παιδιά διδάσκονται τους αριθμούς, όπως τα γράμματα.Τα μαθαίνουν «παπαγαλία» και δεν γνωρίζουν πάντα τι σημαίνει ο κάθε αριθμός.
Με τον καιρό και μετά από εξάσκηση, αντιλαμβάνονται ότι το κάθε νούμερο αντιστοιχεί σε κάποια ποσότητα.
Κανένας δεν γεννιέται με την ικανότητα να κάνει ποσοτικές συγκρίσεις.
Παρόλο που ο οργανισμός είναι εξοπλισμένος με ποσοτικά ένστικτα, μαθαίνει τους αριθμούς, αλλά και τι σημαίνουν αυτοί από το σχολείο και την οικογένεια.
Οι Piraha κάνουν καθημερινά κανό για να μεταφερθούν από τη μία μεριά του ποταμού στην άλλη. Δεν αποθηκεύουν φαγητό και τρώνε όταν βρίσκουν κάτι. Κοιμούνται ελάχιστα.
Αυτό που παρατήρησαν ήταν ότι, στις 7000 γλώσσες που μιλιούνται στον κόσμο, ο τρόπος που χρησιμοποιούνται οι αριθμοί διαφέρει.
Η μέρα χωρίζεται με ώρες, λεπτά και δευτερόλεπτα, ορισμοί που δεν χρησιμοποιούνται από πολιτισμούς όπως οι Pirahã.
Οι Βαβυλώνοι το 2.000 π.Χ. χρησιμοποιούσαν το εξηκoνταδικό σύστημα, που αποτελεί τον προπομπό του δωδεκαδικού συστήματος μετρήσεως, το οποίο χρησιμοποιείται και σήμερα για τη μέτρηση του χρόνου.