Την ανάγκη μετάβασης σε μία μετα-κορωνοϊού τάξη πραγμάτων διαπιστώνει μέσα από άρθρο του ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ.
Έτσι λοιπόν κατά τον ίδιο η ανθρωπότητα θα πρέπει να ΞΕΧΑΣΕΙ τον κόσμο έτσι όπως ήταν πριν την πανδημία του κορωνοϊού, την ίδια στιγμή που αναζητώντας παγκόσμιες λύσεις θα βρεθεί σε μία νέα πραγματικότητα.
Σημειώνοντας επί της ουσίας πως κάθε αμιγώς εθνική προσπάθεια αντιμετώπισης της πανδημίας είναι καταδικασμένη να αποτύχει, ο Κίσινγκερ γράφει:
«Η προσπάθεια διαχείρισης της κρίσης όσο τεράστια και απαραίτητη είναι, δεν πρέπει να παραγκωνίσει το άμεσο καθήκον να λανσαριστεί μια παράλληλη διαδικασία για τη μετάβαση στην μετά-κορονοϊό τάξη πραγμάτων
Οι ηγέτες αντιμετωπίζουν την κρίση κατά βάση σε εθνικό επίπεδο, οι διαβρωτικές όμως συνέπειες της πανδημίας στις κοινωνίες δεν γνωρίζουν σύνορα. Ενώ η επίθεση στην ανθρώπινη υγεία θα είναι -εύχομαι- προσωρινή, η πολιτική και οικονομική αναταραχή που ξέσπασε μπορεί να διαρκέσει ολόκληρες γενιές.
Καμία χώρα, ούτε καν οι ΗΠΑ, δεν μπορούν με απόλυτα εθνικές προσπάθειες να ξεπεράσουν τον ιό. Η αντιμετώπιση των αναγκαιοτήτων της στιγμής πρέπει να συνδυαστεί με ένα παγκόσμιο συλλογικό όραμα και πρόγραμμα. Αν δεν μπορούμε να κάνουμε και τα δυο μαζί, θα αντιμετωπίσουμε το χειρότερο και στα δυο»
Στο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην Wall Street Journal, ο «αγαπητός Χένρι» ξεδιπλώνει το σχέδιο που σύμφωνα με τον ίδιο θα πρέπει να ακολουθήσει η αμερικανική κυβέρνηση (και ακολούθως όλες οι άλλες κυβερνήσεις) προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες του κορωνοϊού.
Προειδοποιεί ωστόσο στο τέλος ότι αν δεν επιτευχθούν όλα αυτά τότε «η αποτυχία μπορεί να βάλει φωτιά στον κόσμο»:
- «Πρέπει να αναπτύξουμε νέες τεχνικές και τεχνολογίες για τον έλεγχο των κρουσμάτων και εμβόλια για μεγάλους πληθυσμούς. Πόλεις, πολιτείες και περιοχές πρέπει συνεχώς να προετοιμάζονται για να προστατεύσουν τους ανθρώπους τους μέσω συσσώρευσης αποθεμάτων, συνεργασίας στον σχεδιασμό και έρευνας στα απώτερα όρια της επιστήμης.
- Δεύτερον, πρέπει να υπερβάλλουν εαυτόν για να γιατρέψουν τις πληγές της παγκόσμιας οικονομίας. Οι ηγέτες έχουν μάθει σημαντικά μαθήματα από την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Η σημερινή οικονομική κρίση είναι πιο περίπλοκη. Η συστολή που προκαλεί η πανδημία, σε ταχύτητα και παγκόσμια κλίμακα, δεν έχει υπάρξει ξανά στην ιστορία. Τα απαραίτητα μέτρα, όπως η κοινωνική απόσταση, το κλείσιμο σχολείων και επιχειρήσεων, όσο και αν είναι απαραίτητα, αυξάνουν τον οικονομικό πόνο. Τα προγράμματα θα πρέπει επίσης να στοχεύσουν στο να περιορίσουν το επικείμενο χάος στους πιο ευάλωτους πληθυσμούς του πλανήτη.
- Τρίτον πρέπει να διαφυλαχθούν οι αρχές της φιλελεύθερης παγκόσμιας τάξης. Ο ιδρυτικός μύθος μιας σύγχρονης κυβέρνησης είναι μια πόλη με τείχη που προστατεύεται από ισχυρούς ηγέτες, κάποιες φορές δεσποτικούς, άλλες φιλεύσπλαχνους, πάντα όμως αρκετά ισχυρούς ώστε να προστατεύσουν τον πληθυσμό από εξωτερικούς εχθρούς. Πεφωτισμένοι διανοούμενοι άλλαξαν το πλαίσιο υποστηρίζοντας ότι ο σκοπός ενός έννομου κράτους είναι να προσφέρει τις θεμελιώσεις ανάγκες του ανθρώπου: ασφάλεια, τάξη, οικονομική ευημερία και δικαιοσύνη. Τα άτομα δεν μπορούν να τα εξασφαλίσουν αυτά μόνα τους. Η πανδημία έχει πυροδοτήσει έναν αναχρονισμό, μια αναβίωση της πόλης με τα τείχη σε μια εποχή που η πρόοδος εξαρτάται από το παγκόσμιο εμπόριο και την μετακίνηση των ανθρώπων»
el.gr
