Ήταν μια φορά και έναν καιρό ένα πηγάδι στη Ραφήνα, από τα πολλά που υπήρχαν τότε. Οι παλιοί χάρτες το αναφέρουν ως ΄΄Pousci Boutzi”. Και όχι οι οποιοιδήποτε χάρτες, αλλά οι έγκριτοι Γερμανικοί χάρτες ΚAUPERT του 1895. Αξίζει να αναφερθεί ότι το πρώτο συνθετικό Pousci (πούσι) στα αρβανίτικα σημαίνει πηγάδι.
Το πηγάδι Boutzi λοιπόν φαίνεται ότι ανακηρύσσει μετά από 130 χρόνια τον νικητή της διένεξης για την παραλία ΄΄Φίλιππας”, που δεν είναι άλλος από τον Δήμαρχο Ραφήνας-Πικερμίου Βαγγέλη Μπουρνού.
Της Αικατερίνης Τράση
Από τον Σεπτέμβριο του 2021 ξεκίνησε η ιδιότυπη ”κόντρα” μεταξύ των Δήμων Ραφήνας-Πικερμίου και Σπάτων-Αρτέμιδας, με τους δύο ”μονομάχους” Δημάρχους, τον Βαγγέλη Μπουρνού και τον Δημήτρη Μάρκου να ”διασταυρώνουν τα ξίφη τους” και να υποστηρίζουν ότι η παραλία είναι δική τους. Και οι δύο δήμοι την καθάριζαν, μια ο ένας και μετά ο άλλος. Και ο καθένας υποστήριζε ότι ανήκει στον δικό του δήμο. Μάλιστα έφτασαν και σε απειλές ότι η συνέχεια θα δοθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Σε πρόσφατη μάλιστα δράση καθαρισμού της παραλίας από τον Δήμο Ραφήνας Πικερμίου και με την εθελοντική παρουσία κατοίκων, Αντιδήμαρχος Σπάτων- Αρτέμιδας εμφανίστηκε στο χώρο, με όχι και πολύ φιλικές διαθέσεις, αλλά τελικά αποχώρησε χωρίς να πάρει έκταση το γεγονός.
Το παράδοξο στην ιστορία είναι ότι παραλία με το όνομα ”Φίλιππας” δεν υπάρχει, απλώς οι κάτοικοι την ονόμασαν έτσι από έναν φούρνο που υπάρχει εκεί κοντά, και μάλιστα λένε ότι έχει και ωραίο μυρωδάτο ψωμάκι. Η παραλία αυτή είναι η νοητή συνέχεια της παραλίας Μελτέμι-Πετρέλαια, εκεί όπου βρίσκεται και ο ομώνυμος πανέμορφος οικισμός. Η τοποθεσία είναι ειδυλλιακή και το περιβάλλον μοναδικής ομορφιάς.
Και να πως έχουν τα πράγματα. Μετά από δημοσιογραφική έρευνα που κάναμε, ανακαλύψαμε πολλά έγγραφα που θα δείτε παρακάτω, άλλα πολύ παλιά, μα και πολύ πρόσφατα. Το σημαντικότερο από αυτά μάλιστα, που δικαιώνει χωρίς καμιά αμφιβολία τον Βαγγέλη Μπουρνού, έρχεται από το μακρινό 1930.
Στις 21 Μαρτίου λοιπόν του σωτηρίου έτους 1930, οι τότε κοινότητες Ραφίνης και Σπάτων, προσδιόρισαν λεπτομερώς τα όρια της καθεμιάς. Το όριο στην περίπτωση που συζητάμε ήταν το πηγάδι Boutzi , το οποίο αν παρατηρήσετε προσεκτικά στον χάρτη που ακολουθεί, είναι πολύ παρακάτω από την παραλία ”Φίλιππας”, και αγγίζει την παραλία του Αγίου Νικολάου της σημερινής Αρτέμιδας. (Δεξιά πάνω στον χάρτη χαρακτηρίζεται ως Cap Velanideza, ακρωτήρι Βελανιδιάς δηλαδή, όπου θα δείτε μια κουκίδα και το όνομα Pousci Boutzi) .
Η απόφαση της επιτροπής ορίων του 1930 που επικαλείται ο δήμαρχος Ραφήνας- Πικερμίου για την οριοθέτηση των πρώην κοινοτήτων Σπάτων και Ραφήνας δεν αμφισβητείται ούτε από τον Δημήτρη Μάρκου. Τι αμφισβητείται; Η γεωαναφορά των ορίων που αναφέρει η απόφαση καθώς και η επίκληση ότι έχει αλλάξει η μορφολογία της περιοχής. Οι χάρτες του Kaupert όμως του 1895 τον διαψεύδουν. Όχι μόνο δείχνουν ότι στο πέρασμα αυτών των 130 σχεδόν χρόνων η μορφολογία της περιοχής δεν άλλαξε, αλλά λεπτομερώς περιγράφει και την θέση πηγάδι Μπούτσι ( Pousci Boutzi)..Οπότε βρέθηκε και το πηγάδι, συνεπώς η απόφαση έχει πλέον γεωαναφορά και το κτηματολόγιο δίνει όλη την παραλία στον δήμο Ραφήνας Πικερμίου.
Το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ραφήνας με πρακτικό του (το οποίο θα δείτε επίσης παρακάτω) αποδίδει την παραλία -και την αρμοδιότητα τοποθέτησης ναυαγοσώστη- στον δήμο Ραφήνας Πικερμίου οπότε τα πράγματα δικαιώνουν πλήρως τον Βαγγέλη Μπουρνού.
Σε αυτό που επιμένουμε είναι ότι αμφισβήτηση περί της πιστότητας των γεωαναφερθέντων θέσεων των χαρτών ΚAUPERT του 1895 δεν μπορεί να τεθεί. Και τούτο γιατί, χαρακτηριστικά το έγκυρο επιστημονικό – μηχανικό site michanikos.gr λέει για τους χάρτες kaupert της Αττικής: Οι «Χάρτες της Αττικής» είναι τοπογραφικοί χάρτες μεγάλης ακρίβειας ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα, οι οποίοι παράλληλα περιλαμβάνουν και έναν εκπληκτικό πλούτο πληροφοριών: Γεωφυσικά στοιχεία που σήμερα δεν υπάρχουν πια (θυμηθείτε τα ποτάμια και τους λόφους που χάθηκαν με την ανάπτυξη της Αθήνας), παλιούς οικισμούς, δρόμους, εκκλησίες, καλλιέργειες, τοπωνύμια και πάνω από όλα λεπτομερή αρχαιολογική πληροφορία με μνημεία, κάθε λογής ερείπια, τάφους, αρχαία λατομεία ή ορυχεία κ.ά. Πολλά από αυτά τα αρχαία έχουν έκτοτε χαθεί, και όχι μόνον τις τελευταίες δεκαετίες της ανάπτυξης.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι χάρτες αυτοί παρέμειναν σε χρήση μέχρι και τη δεκαετία του 1930, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν συγκεντρώσει ξανά το ενδιαφέρον κάθε λογής επιστημόνων (αρχαιολόγων, περιβαλλοντολόγων, πολεοδόμων, λαογράφων κ.ά.). Και το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ραφήνας αναφέρει ότι η παραλία ανήκει στον Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου, όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντας παρακάτω το σχετικό έγγραφο.
Εν κατακλείδι, the winner is… Βαγγέλης Μπουρνούς!
Υ.Γ Ακολουθούν οι χάρτες ΚAUPERT του 1895, αμέσως μετά η έκθεση του Δήμου Σπάτων που θέτει τα σύνορα με την κοινότητα Ραφίνης τότε(του 1930), το έγγραφο του Κεντρικού Λιμεναρχείου Ραφήνας, το έγγραφο της αποκεντρωμένης διοίκησης και το επίσημο έγγραφο του ΥΠ.ΕΣ.
Εφημερίδα Polis
