Καλή χρονιά σε όλους μας. Ξεκινάει μια ακόμη 10ετία, που υπό προϋποθέσεις μπορεί να αποτελέσει την περίοδο κλειδί για την πόλη μας. «Κλειδί» για να γυρίσει οριστικά η τελευταία σελίδα του κεφαλαίου του χθες, αλλά και για να ξεκινήσει το νέο κεφάλαιο του μέλλοντος, που θα οδηγήσει πόλη και συμπολίτες σε ένα αύριο, πιο ανθρώπινο, δημιουργικό, αναπτυξιακό, σύγχρονο, με τα έργα τις απαιτούμενες υποδομές και το σεβασμό στο περιβάλλον που απαιτείται.
Γράφει ο Χρήστος Τσεμπέρης
Στο αμιγώς τοπικό επίπεδο, οι πολίτες στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές, έδωσαν ξεκάθαρες απαντήσεις , επιλέγοντας να δώσουν την εμπιστοσύνη τους στο όραμα, το σχεδιασμό, την οργάνωση και το πρόγραμμα της «Σύγχρονης Πόλης – Συνεργασίας Ενεργών Πολιτών» και τον Β. Μπουρνούς, εκτιμώντας παράλληλα θετικά το μέχρι τότε παραχθέν έργο.
Ταυτόχρονα κατέταξαν πολιτικά, όπου εκείνοι εκτίμησαν, όλους όσοι διεκδίκησαν την ψήφο τους, τελειώνοντας μια και καλή τις συζητήσεις καφενείου και «βαρόνων» της τοπικής ζωής, για πολλούς και διάφορους «σωτήρες» της πόλης και των πολιτών, οι οποίοι θεωρούσαν εν πολλοίς ότι πόλη και πολίτες έχουν ένα είδος ανεξόφλητου χρέους απέναντί τους εσαεί.
Ακόμη και όταν άκριτα και χωρίς κανένα κοινό σημείο συνασπίστηκαν όλοι αγκαλιασμένοι σε άδειες πλατείες, αλλά γεμάτες εξέδρες από υποψήφιους δημάρχους, ή με αχαρακτήριστα προεκλογικά φυλλάδια και στρατευμένα «ΜΜΕ» πηχυαίων τίτλων, προσωπικών επιθέσεων και μεγάλων διαψεύσεων. Ο πολίτης έδωσε με σοφία στον κάθε ένα το πολιτικό μέγεθος που του αναλογεί, κλείνοντας τα αυτιά του στο λαϊκισμό, τους μόνιμους απόντες, τους συμπολιτευόμενους και συνάμα αντιπολιτευόμενους, καταρρίπτοντας μύθους του «ποιος έβγαλε ποιον», ζητώντας καθαρή λύση, πρόγραμμα και στόχους.
Αυτά όμως ανήκουν στο χθες. Το παρελθόν μας όμως οφείλει να γίνεται μάθημα για τη διαχείριση του παρόντος και κυρίως του μέλλοντός μας.
Τις τελευταίες ημέρες οι περισσότεροι μίλησαν για συνεργασία, συναινέσεις, διάλογο και φυσικά απολύτως λογικά και έτσι πρέπει στη δημοκρατία, σκληρό έλεγχο των πεπραγμένων της δημοτικής πλειοψηφίας.
Όμως ο διάλογος και οι συναινέσεις κατακτώνται στην πράξη και όχι in verbis. Αυτό φυσικά ισχύει για όλους. Συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Οφείλει και η συμπολίτευση να προσθέσει δυνάμεις σε θέσεις, σχέδια ή έργα πνοής για τον τόπο. Αλλά δεν μπορεί η αντιπολίτευση να μιλάει για συναίνεση και να καταψηφίζει για παράδειγμα τη δημιουργία ενεργειακής κοινότητας στην πόλη μας, γιατί το έφεραν οι… άλλοι.
Ούτε να μη βγάζει μιλιά για την κατάντια που οδηγήθηκε η ΔΕΑΑΠ στην πόλη όλα τα προηγούμενα χρόνια και να αφήνει την πλειοψηφία, μετά από μάχη να κρατήσει την εταιρία στη ζωή, πληρώνοντας βερεσέδια ετών διαφόρων, να βγάλει το φίδι από την τρύπα…
Και η πλειοψηφία βεβαίως οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Να αποδείξει ότι δεν χρωστάει τίποτα και σε κανέναν και να προχωρήσει με ΜΟΝΟ γνώμονα το συμφέρον των συμπολιτών και της πόλης μας. Αξιοκρατικά σε πρόσωπα. Σχεδιασμένα στο έργο. Με πρόγραμμα δράσης και διεκδίκησης. Με διαβούλευση με τους πολίτες. Και πάντα με την αλήθεια καθαρά και επάνω στο τραπέζι.
Χρόνος υπάρχει άφθονος. Είμαστε ακόμη στην αρχή. Οι προσπάθειες θα είναι πολλές. Οι συνθέσεις, οι προτάσεις και οι διορθώσεις είναι σαφώς, όχι απλά καλοδεχούμενες αλλά πρέπει να γίνονται κοινή πρόταση και δράση. Αρκεί να υπάρχουν, ξεπερνώντας τις αντιπολιτευτικές εμμονές διαφόρων (λίγων ευτυχώς).
ΚΕΛ, οδικά έργα υποδομών, μέσο σταθερής τροχιάς, παράλιο μέτωπο και λιμάνι, αλλά και η τοπική αγορά που συνθλίβεται, είναι μόνο μερικά από τα επίπεδα, που δεν πρέπει να υπάρξουν παραταξιακές λογικές και φθηνοί λαϊκισμοί, αλλά να χτιστεί κοινό, αρραγές μέτωπο όλων μας, με ξεκάθαρες θέσεις, για το καλό των συμπολιτών μας.
Εμείς, ως ενιαία παράταξη, αλλά και ενεργοί πολίτες, έχουμε δώσει δείγμα γραφής, τόσο σε διεκδικητικό, όσο και σε δημιουργικό επίπεδο και δεν πρόκειται να σταματήσουμε, μέχρι την πλήρη (κατά το δυνατόν) υλοποίηση κάθε στόχου μας.
Ας σταματήσουν λοιπόν κάποιοι να ομφαλοσκοπούν σε γραφεία και καφενέδες για το εάν είναι τελικά «πάπιες ή λαγοί» κατά τη θεωρία της σχετικής εικόνας του Ludwig Wittgenstein, μετατρέποντας τις προσωπικές εμμονές τους, σε όχι σε όλα, γιατί στο τέλος θα μοιάζουν με καρικατούρες είτε πάπιες είτε λαγοί αποφασίσουν ότι είναι…
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα POLIS media
