Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται εδώ και αρκετό καιρό με τους αναλυτές να καταλήγουν σε τρία βασικά σενάρια κατάληξης του.
Εδώ και περίπου οκτώ μήνες, η Ουκρανία βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου. Παρόλα αυτά έχει καταφέρει να σκοτώσει ή να τραυματίσει βαριά 80.000 Ρώσους, να βυθίσει την ναυαρχίδα του ρωσικού στόλου και η αεροπορία της ακόμα να προσπαθεί να αποκρούει κάποιες από τις ρωσικές παρεμβάσεις. Σε γενικές γραμμές η Ουκρανία αψηφά τις προσδοκίες και είναι έτοιμη να νικήσει στον πόλεμο.
Σύμφωνα με τον Economist, υπάρχουν τρία σενάρια, στα οποία καταλήγουν οι αναλυτές για το επόμενο έτος. Με τον χειμώνα να βρίσκεται ante portas, η Ρωσία θα αρχίσει να κινητοποιείται ακόμα περισσότερο. Από την άλλη οι Ρεπουμπλικάνοι θα μπλοκάρουν τα πακέτα όπλων προς την Ουκρανία, ενώ την ίδια ώρα στην Ευρώπη θα εξαντλούνται συνεχώς οι προμήθειες.
Πώς μπορεί η Ρωσία να νικήσει;
Στο πρώτο σενάριο, η Ρωσία καταφέρνει να νικήσει παρά την πορεία που έχει διαγράψει έως τώρα. Ο ρωσικός στρατός σταθεροποιεί τις γραμμές του μετώπου κατά τους χειμερινούς μήνες, ενώ κατασκευάζει νέα τάγματα με νεοσύλλεκτους. Εν τω μεταξύ, οι Ρεπουμπλικάνοι στην Αμερική μπλοκάρουν νέα πακέτα όπλων για την Ουκρανία, καθώς εξαντλούνται οι προμήθειες από την Ευρώπη. Μέχρι την άνοιξη, οι νέες ρωσικές μονάδες ξεκινούν την επίθεση, αναγκάζοντας τον «κουρασμένο» πλέον ουκρανικό στρατό να ανταποκριθεί.
Τα ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη συνεχίζουν να σφυροκοπούν την ενεργειακή και υδάτινη υποδομή της Ουκρανίας. Καθώς φτάνει το καλοκαίρι, η Ουκρανία βρίσκεται στο πίσω μέρος. Η Ρωσία καταλαμβάνει το Kryvyi Rih, μια βασική βιομηχανική πόλη βόρεια του Kherson, και το Slovyansk και το Kramatorsk στο Ντόνετσκ. Οι δυτικές χώρες προτρέπουν την Ουκρανία να αποδεχθεί τη ρωσική πρόταση για κατάπαυση του πυρός. Ο Volodymyr Zelensky, πρόεδρος της Ουκρανίας, δεν έχει άλλη επιλογή από το να αποδεχθεί.
Σενάριο με μικρές πιθανότητες επαλήθευσης
Σε αδιέξοδο ο Ουκρανικός πόλεμος
Στο δεύτερο σενάριο, οι δύο χώρες καταλήγουν στο αδιέξοδο. Η Ρωσία κινητοποιεί εκατοντάδες χιλιάδες νεαρούς άνδρες, αλλά δεν μπορεί να τους μετατρέψει σε αποτελεσματικούς μαχητές. Οι καλύτεροι εκ των εκπαιδευτών είναι στην πρώτη γραμμή. Έμπειροι αξιωματικοί είναι νεκροί ή έχουν ήδη αναπτυχθεί. Οι νεοσύλλεκτοι διαμορφώνονται σε βασικές μονάδες ελαφρού πεζικού, χωρίς τεθωρακισμένα οχήματα και ακατάλληλα να πάνε στην επίθεση — αλλά μπορούν να γεμίσουν χαρακώματα και οχυρώσεις ανθρώπων.
Η Ρωσία, έχοντας ανακοινώσει την αποχώρηση από την πόλη Χερσώνα τον Νοέμβριο, εκκενώνει με ασφάλεια τους 30.000 περίπου στρατιώτες που είχε στη δυτική όχθη του ποταμού Δνείπερου. Υποχωρούν ανατολικά, αφήνοντας πίσω τους τεράστιες ποσότητες όπλων. Είναι ένας θρίαμβος για την Ουκρανία, αλλά τελικά βάζει τη Ρωσία σε ισχυρότερη στρατιωτική θέση, με τον ποταμό να προστατεύει την αριστερή πλευρά της. Η ουκρανική προέλαση επιβραδύνεται σε μια ανίχνευση. Τα ουκρανικά στρατεύματα έχουν μεγάλες απώλειες για κάθε χιλιόμετρο εδάφους που κερδίζουν.
Ανίκανος να κερδίσει τον πόλεμο στο πεδίο της μάχης, ο κ. Πούτιν προσπαθεί στη συνέχεια να τον παρατείνει αρκετά για να υπονομεύσει την οικονομία της Ουκρανίας, να εκτονώσει το ηθικό της μέσω χτυπημάτων σε μη στρατιωτικές υποδομές και να εξαντλήσει τους εταίρους της. Η Ευρώπη αγωνίζεται να γεμίσει τους χώρους αποθήκευσης αερίου της κατά τη διάρκεια του 2023, προκαλώντας διακοπές ρεύματος καθώς φτάνει ο χειμώνας. Ο Πούτιν σκοπεύει να αντέξει μέχρι τα τέλη του 2024, όταν ελπίζει ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα ξαναπάρει τον Λευκό Οίκο και θα σταματήσει την υποστήριξη προς την Ουκρανία. Αλλά είναι ένα στοίχημα υψηλού διακυβεύματος: η ρωσική γνώμη στρέφεται κατά του πολέμου, η οικονομία της συρρικνώνεται και ο κ. Πούτιν δείχνει όλο και πιο ευάλωτος.
Σενάριο με μεγαλύτερες πιθανότητες επαλήθευσης 
Ένα πολύ επικίνδυνο σενάριο
Το τρίτο σενάριο είναι το πιο ενθαρρυντικό, αλλά και το πιο επικίνδυνο. Η Ουκρανία διατηρεί την πρωτοβουλία και την ορμή, προκαλώντας μεγάλη ζημιά στις ρωσικές δυνάμεις καθώς φεύγουν από τη Χερσώνα και στη συνέχεια φέρνοντας τους πυραύλους Himar, μεγάλου βεληνεκούς, εντός εμβέλειας της Κριμαίας. Οι ρωσικές γραμμές στο Λουχάνσκ καταρρέουν, με την Ουκρανία να ανακαταλαμβάνει το Σεβεροντόνετσκ και στη συνέχεια να κινείται γρήγορα πιο ανατολικά.
Καθώς οι ρωσικές απώλειες αυξάνονται, οι νεοσύλλεκτοι αρνούνται να πολεμήσουν. Οι δυτικές χώρες σπεύδουν με νέα συστήματα αεράμυνας στην Ουκρανία, αμβλύνοντας τον αντίκτυπο των τρομοκρατικών τακτικών της Ρωσίας.
Την άνοιξη ο Ζελένσκι διατάζει τον στρατό του να ανοίξει ένα νέο μέτωπο στη Ζαπορίζια. Πέντε ταξιαρχίες διασχίζουν τις ρωσικές γραμμές, κόβοντας τη χερσαία γέφυρα του Πούτιν προς την Κριμαία και περικυκλώνοντας τη Μαριούπολη μέχρι το καλοκαίρι. Η Ουκρανία μετακινεί τους εκτοξευτές πυραύλων Himar στο νότο, στοχεύοντας λιμάνια, βάσεις και αποθήκες στην κατεχόμενη από τη Ρωσία Κριμαία. Η Ουκρανία απειλεί να εισέλθει στη χερσόνησο. Ο κ. Πούτιν εκδίδει τελεσίγραφο: σταματήστε ή αντιμετωπίστε τη χρήση πυρηνικών όπλων.
Η νίκη είναι ορατή. Το ίδιο, όμως, είναι και οι κίνδυνοι που εγκυμονεί!
