Μερικές φορές συνοδεύονται από κοράκια, ενώ άλλες φορές συνδέονται με κύκνους. Στα πεδία μάχης επέλεγαν τους “πεσόντες” δηλαδή τους νεκρούς που ήταν άξιοι να πάνε στη Βαλχάλα.
Η Βαλχάλα είναι ο τόπος των δολοφονημένων πολεμιστών, που ζουν κάτω από την ηγεσία του θεού Οντίν και απεικονίζεται σαν ένα υπέροχο παλάτι, με στέγες από ασπίδες, όπου οι πολεμιστές γιορτάζουν τρώγοντας αγριόχοιρο, που σφαγιάζεται καθημερινά και ξαναγεμίζει το τραπέζι κάθε βράδυ. Πίνουν ποτό που ρέει από τους μαστούς μιας κατσίκας και αθλούνται καθημερινά. Έτσι, θα ζήσουν μέχρι το Ragnarök (την ημέρα της κρίσης), όταν θα βγουν από τις 540 πόρτες του παλατιού για να πολεμήσουν στην πλευρά του Οντίν εναντίον των γιγάντων. Λέγεται μάλιστα ότι όταν οι ήρωες θα πέφτουν στη μάχη, ο Οντίν θα τους χρειαστεί για να ενισχύσουν τις δυνάμεις του για τον πόλεμο του Ragnarök.
Η σύγχρονη εικόνα των πανέμορφων κομψών, γαλαζοαίματων, ευγενών κοριτσιών που φέρουν νεκρούς ήρωες στην Βαλχάλα ισοσταθμίζεται με τις πολεμοχαρείς ιδιότητές τους. Σε κάποιο βαθμό, αυτή η τάση προς εξυγίανση υπάρχει ακόμα και στις μεταγενέστερες εκδοχές της Παλαιάς Νορβηγικής ιστορίας, οι οποίες επικεντρώνονται περισσότερο στις ερωτικές σχέσεις τους με ανθρώπους, βοηθώντας παράλληλα τον Οντίν να μεταφέρει στη Βαλχάλα τους αγαπημένους του νεκρούς πολεμιστές, οι οποίοι αναμένεται να πολεμήσουν δίπλα του στον πόλεμο του Ragnarok. Η παλαιά νορβηγική βιβλιογραφία αναφέρει ότι οι Βαλκυρίες ήταν καθαρά υπερφυσικά όντα όπως επίσης και άνθρωποι με ορισμένες υπερφυσικές δυνάμεις.
Και οι δύο τύποι όντων συνδέονταν με τη δικαιοσύνη, τη φωτεινότητα τον χρυσό, και την αιματοχυσία. Οι Βαλκυρίες είναι πρόδρομοι του πολέμου. Φορώντας κράνη και ασπίδες, πετούν στον αέρα ή πάνω από στη θάλασσα ιππεύοντας άλογα, οδηγώντας τους άντρες στο πεδίο μάχης.Τα παλαιά νορβηγικά ποιήματα Völuspá, Grímnismál, Darraðarljóð και ένα τμήμα του βιβλίου Nafnaþulur στο Prose Edda Skáldskaparmál, παρέχουν λίστες με ονόματα Βαλκυριών.Άλλα ονόματα εμφανίζονται εκτός αυτών των καταλόγων, όπως το όνομα Sigrún (το οποίο πιστοποιείται στα ποιήματα Helgakvιða Hundingsbana I και Helgakvιvα Hundingsbana II). Τα ονόματα συχνά υπογραμμίζουν τις σχέσεις με τη μάχη και, σε πολλές περιπτώσεις, με το δόρυ – ένα όπλο συνδεδεμένο έντονα με τον θεό Όντιν.
Τα ονόματα των Βαλκυριών δεν περιέχουν ατομικότητα, αλλά είναι μάλλον περιγραφικά των χαρακτηριστικών, των ρόλων ,των ικανοτήτων και της φύσης των θεών του πολέμου, ή πιθανώς να είναι περιγραφικές δημιουργίες των skalds, (παραδοσιακού σκανδιναβικού ποιήματος). Για παράδειγμα το όνομα της Βαλκυρίας Herja μπορεί να υποδεικνύει μια ετυμολογική σύνδεση με τη Χαρίασα, μια Γερμανική θεά που πιστοποιείται σε μια πέτρα από το 187 μ.Χ. Το όνομα Herfjötur έχει θεωρηθεί ότι δείχνει την ικανότητα των Βαλκυριών να τοποθετήσουν περιοριστικά δεσμά, – το οποίο με τη σειρά του συνδέει τις Βαλκυρίες με την Idisi, -(Στη γερμανική μυθολογία, είναι ένα θεϊκό θηλυκό ον, που σημαίνει «αξιοσέβαστη και αξιοπρεπής γυναίκα». Το όνομα Svipul: περιγράφει την επίδραση που ασκούν οι Βαλκυρίες πάνω στο “wyrd ή ørlog”-μια γερμανική έννοια της μοίρας. Το όνομα της Brynhildr: σημαίνει “μάχη, πανοπλία” ή “φωτεινή μάχη. Eir :”ειρήνη, ευσπλαχνία ή “βοήθεια, έλεος”. Η Βαλκυρία Nafnaþulur Geirahöð : συνδέεται με την παλαιά νορβηγική λέξη geirr (“δόρυ”) και höð (“μάχη”). Το όνομα Herja: σύμφωνα με την παλαιά Νορβηγική και Γερμανική κληρονομιά σημαίνει “καταστροφή”. Το όνομα Hrund: σημαίνει “αγκάθι”. Το όνομα Kára: σημαίνει ” άγρια, θυελλώδης” . Το όνομα Mist : σημαίνει “Σύννεφο” ή “Ομίχλη”. Randgríðr, Randgrid : σημαίνει “Ασπίδα-εκεχειρία” ή ενδεχομένως “ασπίδα-καταστροφέας. Το όνομα Þögn: σημαίνει “Σιωπή”, και το όνομα της Βαλκυρίας Þrúðr: σημαίνει “Αντοχή” ή “δύναμη.
Η σύγχρονη ιστορία εξακολουθεί να διατηρεί αυτά τα χαρακτηριστικά για τις Βαλκυρίες αλλά κατά τους παγανιστικούς χρόνους ήταν πολύ πιο απειλητικές. Η έννοια του ονόματός τους, σημαίνει “αυτές που επιλέγουν τους νεκρούς” και αναφέρεται όχι μόνο στην επιλογή τους να γίνουν δεκτοί στη Βαλχάλα αλλά και στο ποιοι θα πεθάνουν στη μάχη, χρησιμοποιώντας πολλές φορές μαγεία για να εξασφαλίσουν το καλύτερο αποτέλεσμα.
Η απειλητική πλευρά των Βαλκυριών απεικονίζεται πιο έντονα στο Darraðarljóð, ένα ποίημα που περιέχεται στο Saga του Njal. Εκεί αναγράφεται ότι πριν από τη μάχη του Clontarf, δώδεκα Βαλκυρίες, κάθονται στον αργαλειό και ύφαιναν την τραγική μοίρα των πολεμιστών. Χρησιμοποιούν έντερα για νήμα, κόβουν κεφάλια για το ζύγι και φτιάχνουν σπαθιά και βέλη, τραγουδώντας τις επόμενες κινήσεις τους με δυσοίωνη απόλαυση. Το Saga του Volsungs αναφέρει ότι το βλέμμα μιας Βαλκυρίας είναι σαν να κοιτάζει κάποιος τις φλόγες της φωτιάς.
Στους Αγγλοσαξονικούς λαούς, οι Βαλκυρίες ήταν θηλυκά πνεύματα σφαγής. Οι Κέλτες, όπως επίσης και οι Νορβηγοί και άλλοι Γερμανικοί λαοί, οι οποίοι είχαν συμμαχίες και πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ τους, για πολλούς αιώνες είχαν παρόμοια δικά τους όντα όπως οι θεές του πολέμου Badb και το Morrígan.
Οι πανέμορφες αλλά αιμοδιψείς Βαλκυρίες εκτείνονται στην ιστορική συνέχεια της προ-χριστιανικής γερμανικής θρησκείας και λαογραφίας , όπως η Hugin και Munin, σαν προβολές τμημάτων του Odin, – σαν ημι-διακριτά όντα που αποτελούν μέρη του μεγαλύτερου συνόλου του.
Τέτοια παραδείγματα αποφάσεων για το ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει αφθονούν στην ιστορία των θεών Έντα και Sagas.
Η ποιητική πεζογραφία Edda, του 1200 π.Χ. είναι μια συλλογή από ιστορίες πολλών θεών, ηρώων τεράτων, βασιλιάδων πολεμιστριών, όπως και ιστορίες σχετικά με το υπόβαθρο των θεών,τη δημιουργία και την καταστροφή τους.
Τον 13ο αιώνα, ο Snorri Sturleson, ένας Ισλανδός ποιητής, συνέθεσε για πρώτη φορά την Edda. Ήταν ο πρώτος που έγραψε ιστορίες των βάρδων σε “skaldic-σκαλική” ποίηση -(είναι γενικά ένας όρος που χρησιμοποιείται για τους ποιητές που συνέθεταν ποιήματα για τους Σκανδιναβούς ηγέτες στις βασιλικές αυλές την εποχή των Βίκινγκ και στον Μεσαίωνα), και μας λέει πολλά από αυτά που γνωρίζουμε σήμερα για την Νορβηγική κουλτούρα και ιστορία.
Αυτή η συλλογή είναι μία από τις πιο περιεκτικές πηγές των γερμανικών μύθων και η επιρροή της φαίνεται σε πολλά σύγχρονα γραπτά. Ίσως το πιο αξιοσημείωτο αφιέρωμα είναι το έργο του J.R.R. Tolkien, ο οποίος δεν ήταν μόνο συγγραφέας, αλλά και ένας μελετητής του Νορβηγικού θρύλου. Στη δεκαετία του 1930, ο Tolkien έγραψε μια επανάληψη του Legend of Poetic Edda του Sigurd και Gudrún, το οποίο δεν δημοσιεύθηκε ποτέ μέχρι το 2009.
Το Volsunga Saga, – Το έπος ή η ιστορία της οικογένειας Volsung, είναι ένα από τα αρχαιότερα παραδείγματα επικής ποίησης, που χρονολογούνται τουλάχιστον από το 1000 π.Χ. Μιλάει για τις περιπέτειες αρκετών ηρώων, όπως τον Sigurd τον φονιά των δράκων (ο οποίος έδωσε την έμπνευση για τον Aragorn στο Lord of the Rings) και την προστάτιδα αγαπημένη του Brynnhildr. Ο ίδιος ο Οντίν κάνει τακτικές εμφανίσεις, τυπικά ως γέρος με ένα μάτι και τυλιγμένος σε μανδύα με κουκούλα.
- Η Laxdaela Saga, (το έπος Laxdaela), συντέθηκε από τον δέκατο τρίτο αιώνα και είναι ένα από τα λίγα ισλανδικά saga- έπη, όπου οι μελετητές πιστεύουν ότι θα μπορούσε να έχει γραφτεί από μια γυναίκα. Αφηγείται την ιστορία του Keltill Flatnose και πολλών απογόνων του, οι οποίοι αναχωρούν από τη Νορβηγία και κατευθύνονται προς τα νησιά Orkney. Ο Guðrún Ósvífursdóttir εμφανίζεται να δημιουργεί πολύπλοκες ερωτικές ιστορίες , θρησκευτικής ευσέβειας, θανάτου και εκδίκησης.
-Η ιστορία των Earls του Orkney, έχει συνταχθεί από διάφορες πηγές. Αναφέρει την ιστορία της κατάκτησης των νησιών Orkney από τον βασιλιά Harald της Νορβηγίας και εισάγει έναν αριθμό ιστορικών και θρυλικών χαρακτήρων. Αυτή η συλλογή συντάχθηκε από τον Donald A. Mackenzie στις αρχές της δεκαετίας του 1900, και περιλαμβάνει ιστορίες του κόσμου του βορρά από πηγές όπως Eddas, Volsunga Saga, Niebelunglied, Beowulf και άλλες ηρωικές ιστορίες. Συμπεριλαμβάνει επίσης ιστορίες που επηρεάζουν σαφώς τα έργα του Σαίξπηρ, ιδιαίτερα τον Hamlet.
Η Νορβηγική μυθολογία παρουσιάζει μια κοσμοθεωρία που είναι πολύ διαφορετική από την κοσμοθεωρία της σύγχρονης επιστήμης ή εκείνη των πιο σύγχρονων” παγκόσμιων θρησκειών”.
Η Νορβηγική κουλτούρα τίμησε πολλούς θεούς και θεές. Για τις Νορβηγικές και Γερμανικές κοινωνίες, όπως και για πολλούς άλλους αρχαίους πολιτισμούς, οι θεότητες αποτελούσαν μέρος της καθημερινής ζωής και όχι μόνο κάτι που ζητούσαν σε περιόδους ανάγκης. Κάποιοι από τους πιο γνωστούς θεούς και θεές του Νορβηγικού πανθέου αναγράφονται πιο κάτω: - Baldur, Θεός του Φωτός
Ο θεός Baldur συνδέεται συχνά με τον κύκλο του θανάτου και της αναγέννησης. Σύμφωνα με τη Νορβηγική μυθολογία, είναι αγαπημένος από όλους τους θεούς, τις θεές και τα όντα της φύσης. Ήταν όμορφος, ευγενικός χαρούμενος και εξέπεμπε φως. Ήταν ένας από τους γιους του θεού Οντίν και της θεάς Φρίγκ με πολλούς αδελφούς, όπως τον Thor και τον Váli. Η ποιητική Edda και η Prose Edda περιέχουν πολυάριθμες αναφορές για τον θάνατο του Baldr, τη μεγάλη τραγωδία του Æsir και προάγγελου του Ragnarök.
Σύμφωνα με το Gylfaginning, ένα βιβλίο του Prose Edda, σύζυγος του Baldur είναι η Nanna και ο γιος τους ο Forseti. Ο Baldur είχε στην κατοχή του το μεγαλύτερο πλοίο που κατασκευάστηκε ποτέ, -το Hringhorni, και όπως ισχυριζόταν ο ίδιος έμενε στο πιο όμορφο μέρος το Breidablik. - Freyja, ή Freyia, θεά της αφθονίας και της γονιμότητας
Η θεά Freyja, βοηθούσε τη σύλληψη, στον τοκετό, και τα οικογενειακά προβλήματα ή απέδιδε καρπούς στη γη και στη θάλασσα. Φορούσε ένα υπέροχο κολιέ που ονομαζόταν Brisingamen, το οποίο αντιπροσώπευε τη φωτιά του ήλιου, και λέγεται ότι έκλαιγε με δάκρυα χρυσού. Στη Νορβηγική Eddas, η Freyja δεν είναι μόνο θεά της γονιμότητας και του πλούτου, αλλά του πολέμου και της μάχης. Είχε επίσης συνδέσεις με μαγεία και μαντεία. Φορούσε ένα μανδύα από φτερά γερακιού, έκανε βόλτες με ένα άρμα που το τραβούσαν δύο γάτες, και τη συνόδευε ένας αγριόχοιρος- ο Hildisvíni. Ήταν σύζυγος του Óðr, και μητέρα δύο κοριτσιών, της Hnoss και Gersemi. Μαζί με τον αδελφό της Freyr, τον πατέρα της Njörðr και τη μητέρα της (αδελφή του Njörðr), ήταν μέλος του Vanir-(μια ομάδα θεών που συνδέονται με τη γονιμότητα, τη σοφία και τη δυνατότητα να δουν το μέλλον).
-Heimdall, Προστάτης του Asgard
Ο Heimdall είναι είναι γιος του Οντίν, θεός του φωτός και κάτοχος της Γέφυρας του ουράνιου τόξου Bifrost, η οποία στη μυθολογία των Νορβηγών, χρησιμεύει σαν οδός μεταξύ του Asgard και του Midgard. Ο Heimdall είναι θεματοφύλακας των θεών και όταν τελειώσει ο κόσμος του Ragnarok, ο Heimdall, θα ηχήσει ένα μαγικό κέρατο για να προειδοποιήσει την επικείμενη άφιξη των γιγάντων, οι οποίοι θα διασχίσουν τη γέφυρα του ουράνιου τόξου για να επιτεθούν την Asgard και να σκοτώσουν τους θεούς. Ο άπιστος Λόκι θα είναι μαζί τους. Ο Loki και ο Heimdall θα σκοτώσουν ο ένας τον άλλον καθώς ο κόσμος θα καίγεται και θα βυθίζεται στη θάλασσα. Στο σύνολό της η Παλιά Νορβηγική ιστορία αναφέρει τον Heimdall πατέρα της ανθρωπότητας και πιθανόν να έχει εδραιώσει και την ιεραρχική δομή της νορβηγικής κοινωνίας.Η κατοικία του ονομάζεται Himinbjörg -“Sky Cliffs” – φρούριο, το οποίο βρίσκεται στην κορυφή του Bifrost, της γέφυρας ουράνιου τόξου που οδηγεί στο Asgard. Κοιμάται λιγότερο από ένα πουλί και η όρασή του είναι τόσο καλή που μπορεί να δει εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά την ημέρα ή τη νύχτα. Η ακοή του είναι επίσης έντονη ώστε να ακούει το θρόισμα από το γρασίδι στο έδαφος.
- Frigga, θεά του γάμου και της προφητείας
Ήταν η σύζυγος του Οντίν και είχε το χάρισμα της προφητείας. Σε μερικές ιστορίες απεικονίζεται να υφαίνει το μέλλον των αντρών και των θεών, αν και δεν είχε τη δύναμη να αλλάξει το πεπρωμένο τους. Σε μερικές Eddas και στη Νορβηγική παράδοση είναι γνωστή ως βασίλισσα του ουρανού. - Hel, Θεά του Κάτω Κόσμου
Η Hel χαρακτηρίζεται στο νορβηγικό μύθο ως η θεά του υποκόσμου. Την έστειλε ο Οντίν στο Helheim / Niflheim για να προεδρεύει των νεκρών πνευμάτων, εκτός από εκείνους που σκοτώθηκαν στη μάχη και πήγαν στη Βαλχάλα. Η δουλειά της ήταν να καθορίζει την τύχη των ψυχών που εισήλθαν στη σφαίρα της. - Ο απατεώνας Λόκι
Ο Λόκι είναι γνωστός για τις αδικίες και απατεωνιές του. Περιγράφεται στη Edda ως “σχεδιαστής της απάτης”. Παρόλο που δεν εμφανίζεται συχνά, περιγράφεται γενικά ως μέλος της οικογένειας του Odin. Παρά τη θεϊκή του κατάσταση ή τη θέση του, υπάρχουν κάποια στοιχεία που δείχνουν ότι ο Λόκι, είχε μια ακολουθία από δικούς του οπαδούς. Με άλλα λόγια, η δουλειά του ήταν κυρίως να δημιουργεί προβλήματα στους θεούς, τους ανθρώπους και στον υπόλοιπο κόσμο. Ήταν ένας αλλασσόμορφος που μπορούσε να εμφανιστεί με μορφή ζώου ή ανθρώπου και των δύο φύλων. Ο Λόκι μπερδεύεται συνεχώς στις υποθέσεις άλλων, κυρίως για τη δική του διασκέδαση. - Θεός Njord-Νιόρντ
Ο Νιόρντ στη μυθολογία της Σκανδιναβίας, ήταν ο θεός της θάλασσας των ανέμων, της γονιμότητας καθώς και των εμπόρων της θάλασσας. Ζητούσαν τη βοήθειά του όσοι ξεκινούσαν ταξίδι ή πήγαιναν σε αλιευτικές αποστολές. Είχε την ικανότητα να ηρεμεί τα νερά και τη φωτιά. Ο Νιόρντ, ένας από τους θεούς Βανίρ, ήταν παντρεμένος για πρώτη φορά με την αδελφή του Νέρθι και ήταν πατέρας του Freyr και της Freya .
Ο Νιόρντ όταν επισκέφθηκε το Asgard, το σπίτι των θεών του Aesir, παντρεύτηκε την γίγαντα Σκάντι. Ο πατέρας της Σκάντι, δολοφονήθηκε από τους θεούς και για να αντισταθμίσουν την αδικία που αισθανόταν, της επέτρεψαν να επιλέξει έναν σύζυγο μεταξύ των θεών, αλλά έπρεπε να κάνει την επιλογή της κοιτάζοντας μόνο τα πόδια τους. Επέλεξε το πιο όμορφο ζευγάρι ποδιών, νομίζοντας ότι ήταν τα πόδια του Balder, ενός γνωστού θεού για την καλή εμφάνισή του. Αντ ‘αυτού, ήταν τα πόδια του Njord.
Μετά τον γάμο τους, ο Njord και ο Skadi δυσκολεύτηκαν να εγκατασταθούν σε μια κοινή κατοικία. Ο Νιορντ ζούσε δίπλα στη θάλασσα, ενώ η Σκάντι ζούσε στα παγωμένα βουνά του Jotunnheim-Τζουτάνχαϊμ, της γης των γιγάντων. Έτσι έκαναν ένα διακανονισμό να μένουν εννέα νύχτες στα βουνά και εννέα νύχτες δίπλα στη θάλασσα, αλλά και πάλι και οι δυο ήταν δυσαρεστημένοι. Τέλος, συμφώνησαν να ζήσουν χωριστά. Στη 39η στροφή της ποιητικής Edda λέγεται ότι ο Njord θα είναι ένας μελλοντικός επιζών του Ragnarök. - Οντίν, ο αρχηγός των Θεών
Είναι ο πατέρας όλων των θεών και αναγράφεται ως ο θεϊκός πρόγονος αμέτρητων οικογενειών σε όλη τη βόρεια Ευρώπη. Το παλιό Νορβηγικό ποίημα τον ονομάζει ”Πνοή της ζωής”.
Ο Οντίν ήταν αλλασσόμορφος και συχνά περιπλανιόταν στον κόσμο μεταμφιεσμένος. Μία από τις αγαπημένες του ήταν ενός γέρου με ένα μάτι. Στο Νορβηγικό Eddas, ο μονόφθαλμος άνθρωπος εμφανίζεται τακτικά ως φορέας σοφίας και γνώσης σε ήρωες. Εμφανίζεται σε όλα τα έπη, από τους Volsungs μέχρι τους αμερικανικούς θεούς του Neil Gaiman. Ταξίδευε με το μαγικό άλογο που ονομαζόταν Sleipnir, και τον συνόδευαν συνήθως λύκοι και κοράκια. Ο Οντίν φέρεται να είναι συχνά ο βοηθός των αδικημένων και εκείνων που εκδιώχθηκαν από την κοινωνία. Είναι ένας από τους πιο περίπλοκους και αινιγματικούς χαρακτήρες στη μυθολογία της Σκανδιναβίας και ίσως σε όλη την παγκόσμια λογοτεχνία. Είναι ηγεμόνας της φυλής Αισίρ των θεοτήτων, αλλά συχνά φεύγει μακριά από το βασίλειό του Asgard, σε μακροχρόνιες μοναχικές περιπλανήσεις και ενδιαφέρουσες αναζητήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι εξαιρετικά ισχυρός πολεμιστής, ένας αδυσώπητος αναζητητής και χορηγός σοφίας, αλλά αντισυμβατικός. Δεν λαμβάνει υπόψη τις κοινές αξίες όπως της δικαιοσύνης, και της νομιμότητας. Είναι θεός του πολέμου, αλλά και της ποίησης. Ο Οντίν μιλούσε με ποιήματα και η ικανότητα του να συνθέτει ποίηση είναι ένα δώρο που του έδινε χαρά.
Είναι λατρεμένος από εκείνους που αναζητούν κύρος, τιμή και ευγένεια, αλλά καταραμένος να είναι ασταθής και ευμετάβλητος. Αυτή η λογοτεχνική φιγούρα του θεού με τις προφανείς αντιφάσεις του, λατρευόταν αρκετούς αιώνες σε αυτή την ήπειρο. Η βασική διαφορά μεταξύ του Tyr και του Odin είναι ότι ο Tyr έχει περισσότερη σχέση με την κυριαρχία, το νόμο και τη δικαιοσύνη, ενώ ο Odin έχει πολύ περισσότερη με τη μαγεία την ευστροφία ή πονηριά. Ο Tyr ήταν ο νηφάλιος και ενάρετος κυβερνήτης, ενώ ο Οντίν είναι ο ανεξιχνίαστος και εμπνευσμένος ηγεμόνας. Η ανταγωνιστική πλευρά του Οντίν κάποτε τον οδήγησε να αμφισβητήσει τον σοφότερο από τους γίγαντες σε έναν διαγωνισμό για να δει ποιος ήταν ο καλύτερος γνώστης και μελετητής. Το βραβείο ήταν το κεφάλι του ηττημένου και ο Οντίν το κέρδισε ζητώντας από τον αντίπαλό του να του πει κάτι που μόνο ο ίδιος μπορούσε να γνωρίζει. Ο Οντίν διεκδίκησε το βραβείο του και επέστρεψε στο Asgard. Το Ynglinga Saga καταγράφει ότι συχνά «ταξίδευε σε απομακρυσμένα μέρη για δικές του δουλειές ή για δουλειές άλλων» ενώ εμφανιζόταν σε άλλους ανθρώπους νεκρός ή ότι κοιμόταν. Στο ποίημα του Eddic “Τα όνειρα του Baldur”, ο Οντίν καβάλα στο άλογό του τον Sleipnir, πήγε στον κάτω κόσμο για να συμβουλευτεί μια νεκρή μάντισσα για λογαριασμό του γιου του.
Οι Νορβηγοί έβλεπαν τους θεούς τους ως ζωτικές δυνάμεις που συγκρατούσαν τον κόσμο. Ο Οντίν ήταν η ζωτική δύναμη των ζωτικών δυνάμεων – η «αναπνοή της ζωής» ή κάτι παρόμοιο με το «Θέλημα της εξουσίας» του Νίτσε. Χωρίς την ζωντάνια , τη γοητεία, τη διορατικότητα και τη σαφήνεια που είχε, η ζωή θα ήταν αδύνατη. - Thor, ο Θεός της Βροντής
Συνδέεται με βροντές, κεραυνούς, καταιγίδες, την ιερή βελανιδιά, την δύναμη, την προστασία της ανθρωπότητας, την ιερότητα και τη γονιμότητα. Ο Τάκιτος αναφέρεται στον θεό Οντίν ως «Ερμή», στον Θόρ ως «Ηρακλή» και στον θεό Τύρ ως «Άρη» αλλά η ταυτότητα της Ίσις της Σουηβίας αμφισβητείται.
Ο Thor συνήθως απεικονίζεται κρατώντας το θεικό σφυρί Mjolnir, έχει άγρια πύρινα μάτια κόκκινα μαλλιά και γένια. Είναι εμφανώς ο πιο γνωστός θεός σε όλη την καταγεγραμμένη ιστορία, από τη ρωμαϊκή κατοχή των περιοχών της Γερμανίας μέχρι την επεκτατική μεταναστευτική περίοδο των φυλών. Η Νορβηγική μυθολογία, που κατά κύριο λόγο καταγράφεται στην Ισλανδία από παραδοσιακό υλικό που προέρχεται από τη Σκανδιναβία, παρέχει πολυάριθμες ιστορίες με αυτό τον θεό. Σε αυτές τις πηγές, ο Θωρ φέρει τουλάχιστον δεκαπέντε ονόματα και είναι ο σύζυγος της θεάς Σιφ με τα χρυσά μαλλιά. Με την Σιφ, ο Θωρ απέκτησε τη θεά -βαλκυρία Þrúðr. Με την Járnsaxa, την Magni, με κάποια άλλη της οποίας το όνομα δεν έχει καταγραφεί, απέκτησε τη Móði και είναι ο πατριός του θεού Ullr. Μέσω του Odin, ο Thor έχει πολλά αδέλφια, συμπεριλαμβανομένου του Baldr. Έχει δύο πιστούς υπηρέτες, τον Þjálfi και την Röskva, κάνει βόλτες με ένα άρμα που το τραβάνε δύο κατσίκες, την Tanngrisnir και Tanngnjóstr (που σημαίνει τρώει και ανασταίνεται), και του αποδίδονται τρεις κατοικίες (Bilskirnir, Þrúðheimr, Þrúðvangr). Στα επιτεύγματα του Θόρ, συμπεριλαμβάνεται η αδυσώπητη σφαγή των εχθρών του και οι άγριες μάχες με το τερατώδη φίδι Jörmungandr , όπως επίσης και τους προφητευόμενους αμοιβαίους θανάτους τους κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Ragnarök . - Τυρ, ο Πολεμιστής Θεός
Ο Tyr (ή Tiw) είναι ο θεός της μάχης ένας προς έναν. Είναι ηρωικός πολεμιστής και θεός της νίκης και του θριάμβου. Απεικονίζεται να έχει μόνο ένα χέρι, γιατί ήταν ο μόνος αρκετά γενναίος στο Aesir να τοποθετήσει το χέρι του στο στόμα του Fenrir, του λύκου, ο οποίος δάγκωσε το άκρο του ενώ οι θεοί κρατούσαν το ζώο.
Στο ποιητικό Νορβηγικό έπος Sigrdrífumál, η Βαλκυρία Sigrdrífa, μεταδίδει στον ήρωα Sigurd γνώση σημαντικών ρουνικών ξορκιών. Ένα τέτοιο ξόρκι επίσης είναι αυτό που επικαλείται τον θεό Týr:
“Πρέπει να γνωρίζετε τους νικηφόρους ρούνους αν θέλετε να μάθετε τη νίκη. Κόψε ως την λαβή του σπαθιού σου, τους φρουρούς των λεπίδων, καλώντας το όνομα του Týr δύο φορές”.
