«Οι συζητήσεις και οι διαφωνίες για την αναγκαιότητα της λήψης των μέτρων για την αντιμετώπιση του Covid-19 έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Σε επιστημονικό επίπεδο είναι πάντα χρήσιμες. Εξάλλου η επιστήμη ποτέ δεν εξελίσσεται αν δεν υπάρχει διάλογος, αποκλίνουσες γνώμες και μερικές φορές έντονες διαφωνίες.
Προσωπικά έμαθα, στην Αγγλία, να λειτουργώ σε ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει τη συζήτηση και την δημιουργική αντιπαράθεση. Μόνο έτσι δεν σκουριάζεις και δεν ζεις με την αφελή πεποίθηση ότι μόνο οι δικές σου απόψεις είναι σωστές» γράφει ο κ. Μόσιαλος.
«Ήταν επομένως απαραίτητα τα μέτρα σε διάφορες χώρες; Είχαμε και έχουμε επαρκείς γνώσεις; Είναι αλήθεια ότι δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των κρουσμάτων. Επομένως δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με ακρίβεια την πραγματική θνητότητα. Η δημογραφική κατανομή των κρουσμάτων στις χώρες με πολλά κρούσματα διαφέρει. Οι διαφορές μεταξύ Ιταλίας και Γερμανίας είναι εντυπωσιακές. Γι’αυτό και υπάρχουν σημαντικές διαφορές και στη θνητότητα μεταξύ των δύο χωρών. Γνωρίζαμε τι να κάνουμε με βάση την εμπειρία προηγούμενων επιδημιών και πανδημιών;
Σίγουρα όχι με βάση τα δεδομένα της πανδημίας του 2009 (γρίπη των χοίρων) γιατί η θνητότητα ήταν πολύ μικρή. Δεν γνωρίζουμε πολλά και από τη διαχείριση της επιδημίας του SARS. Τότε ελήφθησαν δραστικά μέτρα αλλά η διαχείριση ήταν πιο εύκολη γιατί οι ασθενείς είχαν έντονα συμπτώματα και οι αρχές μπορούσαν να τους βρουν εύκολα και να τους απομονώσουν. Τώρα έχουμε ένα μεγάλο ποσοστό ασυμπτωματικών φορέων και η διαχείριση είναι πιο δύσκολη. Ποιο είναι λοιπόν το πραγματικό πρόβλημα; Η μεγάλη πίεση στο σύστημα υγείας αν δεν υπάρχουν μέτρα. Αν βασιστούμε στα στοιχεία της Wuhan όπου το 5% των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων χρειάστηκαν να έχουν πρόσβαση σε αναπνευστήρες τότε μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα (στην Ιταλία το αντίστοιχο ποσοστό είναι περίπου 10%). Επομένως αν υποθέσουμε ότι δεν υπάρχουν μέτρα τι θα συμβεί;»
«Αν το 50% των Ελλήνων προσβληθεί από τον ιό τι θα γίνει; Τότε 275,000 συμπολίτες μας (αν 5.5 εκατομμύρια κολλήσουν τον ιό) μπορεί να χρειαστούν πρόσβαση σε αναπνευστήρα. Ας θεωρήσουμε όμως ότι το 5% είναι υπερβολικό και ότι το πραγματικό ποσοστό στη χώρα μας θα είναι 1%.
Τότε 27,500 συμπολίτες μας θα χρειαστούν πρόσβαση σε αναπνευστήρα και πολλοί περισσότεροι σε νοσοκομειακές υπηρεσίες.
Αν αυτό συμβεί, λόγω έλλειψης μέτρων, εντός 3-4 μηνών θα αντέξει το σύστημα υγείας; Προφανώς και δεν θα αντέξει. Πολλοί θα χάσουν τη ζωή τους (ακόμη και αν μόνο το 1% χρειαστεί αναπνευστήρα). Είδαμε το τι γίνεται στην Ιταλία όπου καθυστέρησαν δραματικά να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος του προβλήματος. Είδαμε και το τι έγινε στη Wuhan».
«Γι’αυτό και εγώ, με βάση αυτά τα δραματικά δεδομένα, και με γνώση των σχετικών αδυναμιών του δικού μας συστήματος, έκανα έγκαιρα έκκληση για άμεση σύσταση διυπουργικής επιτροπής και κατέθεσα δώδεκα σημεία για την αρχική αντιμετώπιση της κρίσης. Ο σκοπός ήταν να σταματήσουμε το πρώτο επιθετικό κύμα, να κερδίσουμε χρόνο να αναδιατάξουμε το σύστημα υγείας και να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις πιέσεις. Έλεγα από την αρχή ότι άλλο είναι να έχουμε 100 ασθενείς ταυτόχρονα σε αναπνευστήρες και άλλο να υπάρχει ανάγκη για 5000 και να μη μπορούμε να ανταπεξέλθουμε. Αν συμβεί αυτό θα πεθάνουν δυστυχώς πολλοί», τονίζει μεταξύ άλλων ο κ. Μόσιαλος.
protothema
