Έχουν δικαίωμα ο Βενιζέλος και ο Κούγιας να αποδοκιμάζουν τόσο ανοιχτά δικαστικές αποφάσεις και ενέργειες δικαστών;
Ένας επιφανής πολιτικός επιτίθεται-προσεκτικά, με επιχειρήματα, αλλά επιτίθεται- σε ανώτατους Δικαστές. Ένας μπιζιμπόντης, που θα΄λεγε κι ο Πάγκαλος, δικηγόρος επιτίθεται-κατά μέτωπον και προσβλητικά- εναντίον μια εισαγγελέως. Και πού είναι η είδηση; θα αναρωτηθείτε. Ε, λοιπόν, ούτε ένας από όσους εξεμάνησαν προ ημερών για τη αμφισβήτηση της δικαστικής απόφασης που άφησε ελεύθερο τον Λιγνάδη, ούτε ένας, ψέλλισε έστω μια λέξη αποδοκιμασίας για τον πολιτικό και το δικηγόρο.
Ο πολιτικός είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος. O οποίος σε μια εκτεταμένη αποτίμηση του πρόσφατου βουλεύματος του Δικαστικού Συμβουλίου του Ειδικού Δικαστηρίου (το οποίο απέρριψε τα περί πολιτικής σκευωρίας στην υπόθεση Νοβάρτις), αφήνει βαρύτατες αιχμές για τα μέλη του, που είναι ανώτατοι δικαστές. Μάλιστα ο πρώην αντιπρόεδρος κυβέρνησης, υπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιμένει στο χαρακτηρισμό «σκευωρία» για την υπόθεση Nοβάρτις, την ώρα που ακόμη και σημερινά κυβερνητικά στελέχη την απέσυραν.
Ο δεύτερος σημερινός μας πρωταγωνιστής είναι-ποιος άλλος;- ο δικηγόρος(και του Λιγνάδη) Αλέξης Κούγιας. Ο οποίος εξέδωσε μια ανακοίνωση με βαρύτατες αιχμές για την εισαγγελέα η οποία άσκησε έφεση εναντίον της πρωτόδικης απόφασης για τον καταδικασμένο σκηνοθέτη. Δεν του άρεσε η έφεση, επειδή είναι πιθανόν ο πελάτης του να καταδικαστεί σε μεγαλύτερες ποινές και κατηγορεί(ονομαστικά!) την εισαγγελέα που την άσκησε ότι «προσβάλλει τη δικαιοσύνη» και «καταστρέφει την αρχή ασφαλείας δικαίου που διέπει τον Ποινικό Κώδικα».
Έχουν δικαίωμα ο Βενιζέλος και ο Κούγιας να αποδοκιμάζουν τόσο ανοιχτά δικαστικές αποφάσεις και ενέργειες δικαστών; Εμείς λέμε «ναι, έχουν». Διότι οι δικαστικές αποφάσεις δεν είναι θέσφατα, κρίνονται, αμφισβητούνται και αποδοκιμάζονται. Ετσι πρέπει να γίνεται με τις αποφάσεις πασών των εξουσιών και η δικαστική είναι η τρίτη εξουσία.
Όμως, πού έχουν κρυφτεί όλοι αυτοί-κυβερνητικά στελέχη, συνδικαλιστές δικαστές και μέσα ενημέρωσης-που την περασμένη βδομάδα εξανέστησαν, επειδή αμφισβητήθηκε η απόφαση του δικαστηρίου, με την οποία ο καταδικασθείς για δύο βιασμούς Λιγνάδης αφέθηκε ελεύθερος μέχρι να γίνει το Εφετείο; Αλήθεια, όσοι αμφισβήτησαν αυτήν την απόφαση «υπονομεύουν την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης» και θέλουν «λαϊκά δικαστήρια»(όπως μας είπαν η κυρία Μενδώνη, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, άλλοι υπουργοί και η Ενωση δικαστών και Εισαγγελέων), ενώ όταν πολιτικοί και δικηγόροι αμφισβητούν δικαστικές αποφάσεις και ενέργειες είναι ημέρα Παρασκευή;
Το άκρον άωτον της υποκρισίας. Γι’ αυτούς τους υποκριτές ο Αμερικανός καθηγητής Νόαμ Τσόμκσι το έχει πει έτσι: «Υποκριτές είναι εκείνοι που επιβάλλουν στους άλλους κανόνες που αρνούνται οι ίδιοι να δεχτούν για τον εαυτό τους».
