Η προσάρτηση εδαφών στέλνει μήνυμα προς τον ρωσικό λαό, το Κίεβο και κυβερνήσεις διεθνώς, καθώς παράγει ένα απτό αποτέλεσμα για την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση»
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έκανε άλλο ένα μη αναστρέψιμο βήμα. Σε λίγες ώρες θα υπογράψει διατάγματα προσάρτησης στη Ρωσία τεσσάρων ουκρανικών περιοχών.
Η στρατηγική αυτή δεν αποτελεί έκπληξη δεδομένης της ιστορίας του να καταλαμβάνει και να διεκδικεί για τη Ρωσία εδάφη που δεν της ανήκουν.
Αναμφισβήτητα, οι «βάσεις» μπήκαν μετά την εισβολή του Φεβρουαρίου, όταν τα σχέδιά του για την άμεση ανατροπή της ουκρανικής κυβέρνησης απέτυχαν. Το σενάριο για προσάρτηση εδαφών έγινε πιο πιθανό μετά τις αποτυχίες της Ρωσίας σε στρατιωτικό και διπλωματικό μέτωπο, οι οποίες έφεραν στην επιφάνεια έντονη δυσαρέσκεια προς το πρόσωπο του ρώσου προέδρου.
Όλα, δε, έγιναν πιο σαφή μετά την απόφαση να επισπευθούν τα «δημοψηφίσματα» σε τέσσερις περιοχές όπου το 99,2% των ψηφοφόρων υποτίθεται πως επέλεξε την προσχώρηση στη Ρωσία, εν μέσω μαρτυριών για αξιωματούχους που έφταναν στα σπίτια των Ουκρανών και τους έλεγαν να ψηφίσουν μπροστά σε ένοπλους Ρώσους στρατιώτες. 
Τέλος στις ελπίδες για διάλογο
Όπως παρατηρεί ο Guardian, υπήρχε μικρή προοπτική για συνομιλίες, αλλά η απόφαση αυτή ουσιαστικά «έκλεισε την πόρτα» γι’ αυτές.
Το έδαφος που αναμένεται να προσαρτιστεί ανέρχεται σε περίπου 15% της Ουκρανίας και περιλαμβάνει περίπου 4 εκατομμύρια ανθρώπους. Η Ρωσία δεν ελέγχει εξ ολοκλήρου καμία από αυτές τις περιοχές- αν και ελέγχει σχεδόν το σύνολο της Χερσώνας και του Λουγκάνσκ, κατέχει μόνο τμήματα του Ντονέτσκ και της Ζαπορίζια.
Το Κίεβο δεν μπορεί και δεν πρόκειται να παραχωρήσει αυτά τα εδάφη και το ΝΑΤΟ έχει δηλώσει ρητά ότι τα σύνορα της Ουκρανίας παραμένουν αμετάβλητα, ότι υποστηρίζει το δικαίωμα της Ουκρανίας στην αυτοάμυνα και ότι θα «παραμείνει αποφασιστικό» στην πολιτική και πρακτική υποστήριξή του.
Αν και οι υποστηρικτές της Ουκρανίας πρέπει να ενεργήσουν με προσοχή, πρέπει επίσης να ενεργήσουν με αποφασιστικότητα. Οι προσαρτήσεις επιβεβαιώνουν ότι αυτός θα είναι ένας μακρύς πόλεμος. Δεν δείχνουν ότι ο Πούτιν θα ικανοποιηθεί σταματώντας σε αυτά τα σύνορα.
Ο ρώσος πρόεδρος απειλεί ουσιαστικά με μεγάλη κλιμάκωση, εκτός αν η Ουκρανία υποχωρήσει από την -απροσδόκητα επιτυχημένη- αντεπίθεσή της. Η Μόσχα έχει καταστήσει σαφές ότι οποιαδήποτε επίθεση στις περιοχές αυτές θα αντιμετωπίζεται πλέον ως άμεση επίθεση κατά της Ρωσίας -αν και αυτό λογικά θα ίσχυε, φυσικά, και για τις επιθέσεις που έχουν ήδη σημειωθεί στην Κριμαία, η οποία προσαρτήθηκε το 2014, και στη ρωσική περιοχή του Μπέλγκοροντ- και θα απαντηθεί αναλόγως, ίσως με πυρηνικά μέσα.
Οι προσαρτήσεις έρχονται παράλληλα με την εντολή επιστράτευσης και το θρίλερ με τους αγωγούς Nord Stream (ενώ η Ρωσία εμφανίζεται σαφώς ως ο πιο πιθανός ένοχος, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες είναι επιφυλακτικές όσον αφορά στην απόδοση ευθυνών). 
Τι σηματοδοτεί
Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, η προσάρτηση εδαφών στέλνει μήνυμα προς τον ρωσικό λαό, το Κίεβο και κυβερνήσεις διεθνώς, καθώς παράγει ένα απτό αποτέλεσμα για την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση».
Τα δύο τρίτα της κοινής γνώμης δήλωσαν ότι θα υποστήριζαν οι ουκρανικές περιοχές να γίνουν τμήματα της Ρωσίας βάσει δημοψηφισμάτων, τη στιγμή που η αποδοχή για τις κινήσεις του ρώσου προέδρου έχει μειωθεί κατά έξι μονάδες στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις – αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται στο 77%, σε μεγάλο βαθμό βέβαια χάρη στην προπαγάνδα και τη λογοκρισία.
Οι περισσότεροι άνθρωποι σοκαρίστηκαν από την απόφαση για επιστράτευση, αλλά η υποστήριξη για τον πόλεμο παραμένει σχετικά σε υψηλά επίπεδα. Ακόμα κι έτσι, οι σακούλες με τα πτώματα και η περαιτέρω επιδείνωση της οικονομίας είναι πιθανό να αλλάξουν τις ισορροπίες, με τους περισσότερους Ρώσους να προτιμούν τη λήξη του πολέμου.
