Κατά τον πρόεδρο Macron, μόνο η Ευρωζώνη διαφέρει από τις άλλες νομισματικές περιοχές του πλανήτη, επειδή υπάρχει μεν μία κεντρική τράπεζα, η οποία όμως δεν θεωρείται ως η κεντρική τράπεζα της κάθε χώρας μέλους της – με αποτέλεσμα η κάθε μεμονωμένη χώρα να μπορεί να γίνεται στόχος των κερδοσκοπικών επιθέσεων των αγορών.
Παρά το ότι λοιπόν πολλά κράτη προσχώρησαν στην ΟΝΕ για να προστατευθούν από τις επιθέσεις στα νομίσματα τους, δέχονται πλέον τις ίδιες, εάν όχι πολύ πιο επικίνδυνες επιθέσεις στα ομόλογα τους. Φυσικά το πρόβλημα αυτό θα μπορούσε να είχε λυθεί εύκολα, με την υπογραφή της κατάλληλης συμφωνίας – κάτι στο οποίο αντιτίθενται οι Βόρειοι, σαν να διακυβεύονται οι ζωές τους. Σύντομα όμως θα έλθουν αντιμέτωποι με την ερώτηση γιατί δεν εγκαταλείπουν οι ίδιοι την Ευρωζώνη αμέσως, εάν θέλουν να διατηρήσουν με βία την οικονομική τους ορθοδοξία που έχει αποτύχει παντού στον πλανήτη.
Τότε δεν θα έπρεπε να είναι υπεύθυνοι για τα τεράστια χρέη των άλλων, ενώ θα μπορούσαν να αφοσιωθούν στα αποταμιευτικά τους όργια για να μειώσουν τα δικά τους χρέη. Ουσιαστικά ο Γάλλος πρόεδρος καλεί έμμεσα αλλά ξεκάθαρα τη Γερμανία να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, εάν δεν θέλει να συμμετέχει στην έκδοση των ομολόγων Κορώνα – μαζί με τους δορυφόρους της, τους Ολλανδούς και τους Αυστριακούς, τους οποίους ονομάζει βόρειους.
Ανάλυση
O τίτλος που δόθηκε στη συνέντευξη του προέδρου Macron στους Financial Times ήταν «Η ώρα της αλήθειας» για το ευρώ – σε μία συνέντευξη, στην οποία αναφέρθηκε στις κρίσιμες διεθνείς οικονομικές συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί από την πανδημία και το «κλείδωμα» των κρατών. Εν προκειμένω, εάν δεν έχει καταλάβει κανείς πως τόσο για την ΕΕ, όσο και για το Ευρώ είναι πια θέμα ζωής και θανάτου τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, δεν θα το καταλάβει ποτέ – πόσο μάλλον όταν τα ελλείμματα και τα χρέη που θα δημιουργηθούν σε ολόκληρο τον πλανήτη, με τις ευρωπαϊκές κυρίως τράπεζες σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και με τις αγορές εκτός ελέγχου, όπως φαίνεται από τις διακυμάνσεις των τιμών του πετρελαίου, θα απειλήσουν το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα με την κατάρρευση του.
Στο μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης του απευθυνόταν στους Γερμανούς, κατά δεύτερο λόγο στους Ολλανδούς και Αυστριακούς – ρωτώντας τους εάν πραγματικά θέλουν να είναι έτσι, όπως εμφανίζονται και συμπεριφέρονται σήμερα στην Ευρώπη. Τους προειδοποιεί επιπλέον για την άνοδο των λαϊκιστικών και εθνικιστικών κομμάτων στη νότια Ευρώπη, καθώς επίσης στη χώρα του, στη Γαλλία – για τις φυγόκεντρες δυνάμεις που αναπτύσσονται και απειλούν να διαλύσουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Τα βασικότερα σημεία της αναφοράς του είναι τα παρακάτω:
(α) Ποιός έκλεισε τα σύνορα; Εν προκειμένω είναι φανερό πως η μονομερής ενέργεια της Γερμανίας να κλείσει ξαφνικά τα σύνορα της με τη Γαλλία μέσα σε μία νύχτα, έχει πικράνει βαθιά και έχει εξοργίσει τη γειτονική της χώρα – αφού το να κλείσεις βάναυσα τα σύνορα με ένα κράτος που δεν έχει πολλά κρούσματα και έχει πάρει πολύ πιο αυστηρά μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας από τη Γερμανία, είναι μία εντελώς παράλογη ενέργεια.
Οφείλεται δε σε έναν γερμανό υπουργό προστασίας του Πολίτη που έχει τεκμηριώσει πολλές φορές ότι, δεν μπορεί να σκεφθεί τίποτα άλλο εκτός από το κλείσιμο των συνόρων για κάθε πρόβλημα – ενώ η Γαλλία διατήρησε ανοιχτά τα σύνορα της με την Ιταλία και με την Ισπανία, παρά το ότι οι δύο αυτές χώρες ήταν στο επίκεντρο της κρίσης στην ΕΕ από το ξεκίνημα της.
Όπως τόνισε τώρα ο Macron, όποιος μένει κοντά στα σύνορα, όπως ο ίδιος, δεν πρόκειται να το ξεχάσει ποτέ. Δεν είναι δυνατόν να λέει κανείς στους ανθρώπους, ειδικά στις χώρες που συμμετέχουν στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη, πως μέσα σε μία νύχτα πρέπει να επιστρέψουν στο παρελθόν των κλειστών συνόρων, λόγω μίας πανδημίας – όταν επί πολλές δεκαετίες τους έλεγε πως τα εθνικά κράτη έχουν ξεπεραστεί, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική στο άνοιγμα των συνόρων, καθώς επίσης πως η δομή αυτή είναι ασφαλής για όλες τις εποχές.
(β) Ποιός πληρώνει ποιούς τόκους; Ο Γάλλος πρόεδρος αναφέρεται με λεπτομέρεια στα ομόλογα Κορώνα, καθώς επίσης στο πραγματικό πρόβλημα της νομισματικής ένωσης: στα spreads, δηλαδή στη διαφορά των επιτοκίων δανεισμού των διαφόρων χωρών του ευρώ σε σχέση με τη Γερμανία – παρά το ότι τα επιτόκια της χώρας του δεν χαρακτηρίζονται από κάτι τέτοιο. Πολύ σωστά τόνισε πως δεν είναι δίκαιο οι χώρες που έχουν οικονομικά προβλήματα να επιβαρύνονται επί πλέον με υψηλότερα επιτόκια – ενώ δεν υπάρχει τίποτα που να το δικαιολογεί σε μία νομισματική ένωση.
Άλλωστε, σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του πλανήτη που έχει το δικό της νόμισμα, αποτελεί βασική ευθύνη της κεντρικής της τράπεζας να διασφαλίζει την κερδοσκοπία εναντίον της ή έναντι χρεογράφων (ομολόγων) που εκδίδονται στο δικό της νόμισμα – όπως στο παράδειγμα της κεντρικής τράπεζας της Ιαπωνίας που ελέγχει την καμπύλη απόδοσης , δηλαδή τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα πραγματικά επιτόκια. Έτσι, παρά το ότι το χρέος της Ιαπωνίας είναι το υψηλότερο στον πλανήτη, οι αγορές δεν επιτίθενται στα ομόλογα της κερδοσκοπικά (=με ανοιχτές πωλήσεις) αυξάνοντας τα επιτόκια – αφού η κεντρική της τράπεζα θα τα αγόραζε αμέσως, εμποδίζοντας την κερδοσκοπία .
Μόνο η Ευρωζώνη διαφέρει, στην οποία υπάρχει μεν μία κεντρική τράπεζα, η οποία όμως δεν θεωρείται ως η κεντρική τράπεζα της κάθε χώρας μέλους της – με αποτέλεσμα η κάθε μεμονωμένη χώρα να μπορεί να γίνεται στόχος των κερδοσκοπικών επιθέσεων των αγορών, όπως η Ελλάδα και οι άλλες χώρες του νότου το 2010. Παρά το ότι λοιπόν πολλά κράτη προσχώρησαν στην ΟΝΕ για να προστατευθούν από τις επιθέσεις στα νομίσματα τους (όπως στην ΕΕ για την ασφάλεια των συνόρων τους), δέχονται πλέον τις ίδιες, εάν όχι πολύ πιο επικίνδυνες επιθέσεις στα ομόλογα τους.
Φυσικά το πρόβλημα αυτό θα μπορούσε να είχε λυθεί εύκολα, με την υπογραφή της κατάλληλης συμφωνίας – κάτι στο οποίο αντιτίθενται οι Γερμανοί, σαν να διακυβεύονται οι ζωές τους (αποδεχόμενοι καλοπροαίρετα πως δεν είναι στις προθέσεις τους η δημιουργία του 4ου Ράιχ με οικονομικά όπλα ). Σύντομα όμως θα έλθουν αντιμέτωποι με την ερώτηση γιατί δεν εγκαταλείπουν οι ίδιοι την Ευρωζώνη αμέσως, εάν θέλουν να διατηρήσουν με βία την οικονομική τους ορθοδοξία που έχει αποτύχει παντού στον πλανήτη. Τότε δεν θα έπρεπε να είναι υπεύθυνοι για τα τεράστια χρέη των άλλων, ενώ θα μπορούσαν να αφοσιωθούν στα αποταμιευτικά τους όργια για να μειώσουν τα δικά τους χρέη.
Ουσιαστικά ο Γάλλος πρόεδρος καλεί έμμεσα αλλά ξεκάθαρα τη Γερμανία (μπράβο του!) να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, εάν δεν θέλει να συμμετέχει στην έκδοση των ομολόγων Κορώνα – μαζί με τους δορυφόρους της, τους οποίους ονομάζει «βόρειους». Είναι η πρώτη φορά που κάποιος Ευρωπαίος ηγέτης το λέει έμμεσα δημόσια – οπότε ενδεχομένως σε αυτό να οφείλεται η διαφαινόμενη κυβίστηση της καγκελαρίου, στις χθεσινές της δηλώσεις .
(γ) Το πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας: Ο Macron ανέφερε επίσης ξεκάθαρα πως ο εξαγωγικός προσανατολισμός (ο μερκαντιλισμός, ο επεκτατικός πλουτισμός δηλαδή μέσω των εξαγωγών στους άλλους), πρέπει να τελειώσει. Τόνισε πως υπάρχουν μερικές χώρες (σαφώς η Γερμανία, η Αυστρία και η Ολλανδία) που θεωρούν την Ευρώπη καλή, μόνο όταν πρόκειται για την εξαγωγή των προϊόντων τους – αλλά την ξεχνούν αμέσως, όταν υπάρχει ανάγκη αλληλεγγύης. Φυσικά έχει δίκιο, αφού χρησιμοποιούν επαίσχυντα το νομισματικό σύστημα για να εξασφαλίζουν υψηλά πλεονάσματα – το αντίθετο δηλαδή από αυτό που θα περίμεναν οι εταίροι τους.
infognomonpolitics.gr
