Τα διδάγματα από την εισβολή του ακροδεξιού όχλου στο αμερικανικό Καπιτώλιο και την επομένη μέρα για την Αμερική σχολιάζει στο NEWS 24/7 ο καθηγητής του πανεπιστημίου Hamline, Ιωάννης Μάζης.
Οπλισμένοι, φορώντας προβιές και μπλούζες με ναζιστικά συνθήματα, υπέρμαχοι της λευκής υπεροχής, συνωμοσιολόγοι, στην πλειοψηφία τους λευκοί άνδρες της εργατικής τάξης κατάφεραν ένα (ακόμη) πλήγμα στην εικόνα της πανίσχυρης αμερικανικής Δημοκρατίας, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό της χώρας.
“Ο λόφος του Καπιτωλίου είναι το σύμβολο της αμερικανικής δημοκρατίας. Βλέποντας την επίθεση και την κατάληψή του από τον όχλο, ήταν ένα σοκ για πολλούς από εμάς στις ΗΠΑ αλλά και σε όλο τον κόσμο. Αν αυτό συμβαίνει στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ γιατί να μην συμβεί και στο Καπιτώλιο της Μινεσότα; Στο δημαρχείο της Μινεάπολης; Ή στο βρετανικό κοινοβούλιο;”, διερωτάται, μιλώντας στο NEWS 24/7 o Ιωάννης Μάζης, καθηγητής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Hamline της Μινεσότα και κάτοικος των ΗΠΑ επί σειρά ετών.
Τα γεγονότα της Τετάρτης όμως, δεν ήλθαν ως κεραυνός εν αιθρία. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα, ο Ντόναλντ Τραμπ βρέθηκε στην εξουσία χρησιμοποιώντας μία ακραία διχαστική ρητορική και εκμεταλλευόμενος τις ψήφους εκείνων, που ξεχασμένοι από τις πολιτικές ελίτ, έβλεπαν ως εχθρούς τους μετανάστες και κάθε είδους μειονότητα που θεωρούσαν ότι “κλέβει” την Αμερική τους, σε συνεργασία με το πολιτικό “προοδευτικό” κατεστημένο. Όπως ισχυρίζεται ο Τραμπ, έτσι και εκείνοι πιστεύουν ότι το εκλογικό αποτέλεσμα του περασμένου Νοεμβρίου ήταν αποτέλεσμα απάτης, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που τεκμηριώνουν κάτι τέτοιο.
Ο κ. Μάζης βλέπει σε εκείνους που ακολουθώντας την προτροπή του Τραμπ κατέλαβαν το Καπιτώλιο, μία αντιστοιχία, με τους ακολούθους των ναζί και των ιταλών φασιστών, έναν αιώνα νωρίτερα.
“Οι περισσότεροι ανήκουν στην εργατική τάξη, είναι χαμηλών εισοδημάτων και κατηγορούν τις μεινότητες, τους ξένους και τις αόρατες δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης. Υπάρχουν επίσης μεγάλες δόσεις ρατσισμού και αντισημιτισμού. Ως ιστορικός της Σύγχρονης Ευρώπης, θεωρώ πως υπάρχει αντιστοιχία με τα τμήματα του γερμανικού και ιταλικού πληθυσμού που ακολούθησαν τους ναζί και τους φασίστες”.
Για πολλούς τα γεγονότα της Τετάρτης, υπήρξαν το κύκνειο άσμα του Τραμπ, ο πάταγος με τον οποίο επέλεξε να κλείσει την τετραετία της προεδρίας του. Η επικείμενη πρόταση μομφής σε βάρος του, λιγότερες από δέκα μέρες πριν εγκαταλείψει τον προεδρικό θώκο, ίσως και να σημάνει το οριστικό τέλος για τον “πολιτικό” Τραμπ. Όμως η εκλογή του μετριοπαθούς και πιο ενωτικού Μπάιντεν δεν θα είναι αρκετή για να “θεραπεύσει” τις πληγές που αφήνει πίσω της η θητεία Τραμπ, αλλά ούτε και τις χρονίζουσες παθογένειες του αμερικανικού πολιτικού συστήματος που οδήγησαν στο εκλογικό αποτέλεσμα του 2016 και τα πρόσφατα συμβάντα.
“Ο Μπάιντεν είναι νηφάλιος και μιλάει την γλώσσα της μετριοπάθειας, σε όλους τους Αμερικανούς. Δεν θα αποκαλέσει τους πολιτικούς του αντιπάλους “εχθρούς”, δεν θα ζητήσει από τους οπαδούς του να διαδηλώσουν κατά των αντιπάλων του, δεν θα χρησιμοποιήσει την σκληρή και διχαστική γλώσσα του Τραμπ. Αλλά αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό. Θα χρειαστεί την βοήθεια ρεπουμπλικανών ηγετών, οι οποίοι θα πρέπει να αποκηρύξουν τον Τραμπισμό, και να διακηρύξουν ότι διαφωνούν πολιτικά με τον Μπάιντεν, όπως συχνά συμβαίνει μεταξύ έντιμων ανθρώπων”, αναφέρει ο κ. Μάζης και προσθέτει: “Ο Μπάιντεν θα πρέπει να εξετάσει και να βρει λύσεις για τα υπαρκτά προβλήματα της εργατικής τάξης. Η Αμερική είναι μια ισχυρή και πλούσια χώρα, που θα πρέπει να μπορεί να φροντίσει τους ανθρώπους της”.
Για τον καθηγητή, τα γεγονότα αυτά, είναι η απτή απόδειξη της δοκιμασίας την οποία διέρχεται το αμερικανικό πολιτικό σύστημα. “Είναι ο Τραμπ και ο Τραμπισμός ένα κακό ιντερλούδιο; Ένα προσωρινό φαινόμενο; Ή θα επιτρέψουμε να γίνει μέρος της κυρίαρχης πολιτικής, πράγμα που θα σημάνει το τέλος της Δημοκρατίας των ΗΠΑ και θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στον υπόλοιπο κόσμο;” διερωτάται για να καταλήξει με μία προειδοποίηση: “Η Δημοκρατία δεν είναι εύκολη. Η Δημοκρατία δεν είναι κάτι που έχουμε και τελείωσε. Η Δημοκρατία είναι δύσκολη, δεν είναι ποτέ δεδομένη και απαιτείται δουλειά από όλους μας για να την κρατήσουμε ζωντανή. Στο τέλος η ιστορία θα καταγράψει πώς λειτουργήσαμε μετά από τα γεγονότα αυτά. Πήραμε το μάθημά μας; Αλλάξαμε;”
News247.gr.
