Τρώμε συχνά έξω σε fast food εστιατόρια. Πολλές φορές βιαστικά από πλαστικά ταπεράκια μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή στο γραφείο. Άλλες φορές μασάμε παθητικά μπροστά από την τηλεόραση χωρίς να συνειδητοποιούμε την ποσότητα του φαγητού που καταναλώνουμε, χωρίς καν να κοιτάμε το πιάτο μας. Περνούν μέρες χωρίς να δούμε την οικογένειά μας. Ακόμη και αν μένουμε στο ίδιο σπίτι αρκούμαστε σε μερικές κουβέντες πριν και μετά τη δουλειά.
Αυτή τη ρουτίνα και την αποξένωση “σπάνε” τα τραπεζώματα που έρχονται για να ενώσουν οικογένειες και φίλους. Το φαγητό γύρω από ένα τραπέζι είναι από τα πιο δυνατά επικοινωνιακά μέσα. Ατέλειωτες κουβέντες μπλέκονται με γεύσεις. Δύο φαινομενικά τόσο απλά πράγματα έχουν τη δύναμη να μας φέρουν κοντά για να μοιραστούμε από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μας.
Πόσα γενέθλια, Χριστούγεννα, κυριακάτικα γεύματα, πόσες Κυριακές του Πάσχα και γιορτές έχουμε περάσει γύρω από ένα τραπέζι; Και πόσα ακόμα θα περάσουμε; Όλα τους δρουν θεραπευτικά. Ακόμη και το μεσημεριανό ή βραδινό τραπέζι που μαζεύεται όλη οικογένεια. Το φαγητό γύρω από το τραπέζι συμβολίζει τη σταθερότητα σε μια εποχή που όλα αλλάζουν.
Μαθαίνεις να προσφέρεις, γι’ αυτό και ετοιμάζεις τη σπεσιαλιτέ σου για κάθε τραπέζι που πηγαίνεις ή απλώς ρωτάς “Εγώ τι καλό να φέρω;”.
Μαθαίνεις αξίες όπως η φιλοξενία, η φροντίδα και η ευγνωμοσύνη.
ΝΙώθεις τι σημαίνει οικογενειακή θαλπωρή.
Ξεχνάς άγχη και προβλήματα.
Στους περισσότερους πολιτισμούς στον κόσμο, η ώρα του φαγητού μπορεί να χαρακτηριστεί ιερή. Έχουν διεξαχθεί ακόμη και έρευνες που δείχνουν ότι τα παιδιά που τρώνε συχνά μαζί με την οικογένειά τους, τρέφονται πιο υγιεινά, έχουν καλύτερη σχέση με τους γονείς τους και είναι πιο αποδοτικοί στα μαθήματα.