Φέτος το Πάσχα…

Φέτος το Πάσχα δεν είδα τη μαμά μου, το μπαμπά μου.

Φέτος το Πάσχα δεν αγχώθηκα να κάνω μαλλιά και νύχια. Δεν έβαλα κόκκινο κραγιόν να βγω περαντζαδα και να σταματάω κάθε ένα λεπτό να μιλάω με κόσμο.

Φέτος το Πάσχα δεν είχα ούτε concealer να βάλω κάτω από τα μάτια.
Φέτος το Πάσχα δεν αγόρασα ρούχα, δεν ειδα πολιτικές διαμάχες στα τραπέζια. Δεν είδα αγχωμενες νοικοκυρές να τρέχουν σα παλαβες, γκρινιαζοντας για το τι θα μαγειρέψουν.
Φέτος το Πάσχα πίστευα πως δε θα κάνω Πάσχα.

Ας πούμε όμως τι έγινε φέτος το Πάσχα.

Φέτος το Πάσχα κατάλαβα την έννοια του “Αγαπάτε αλλήλους” κάνοντας συνειδητές επιλογές για το κοινό καλό.
Φέτος το Πάσχα άνοιξα την πόρτα και πήγα στους δίπλα και πέρασα χρόνο μαζί τους.

Φέτος το Πάσχα είδα τον Ιησού από τη Ναζαρέτ και εκλαψα με την επιστροφή του Ασώτου υιού.

Φέτος το Πάσχα βγήκα στο μπαλκόνι και άναψα εγώ το φως. Δε μου το έδωσε κάποιος άλλος. Είδα ανθρώπους στα μπαλκόνια τους να κοιτούν και αυτοί χαμένοι και να φωνάζουμε ο ένας στον άλλον Χρόνια πολλά.

Φέτος το Πάσχα άφησα πίσω τον εγωισμό και πήρα τηλέφωνα να λύσω παρεξηγήσεις.
Φέτος το Πάσχα άρχισα να χτίζω γέφυρες με τους άλλους.
Φέτος το Πάσχα μετάνιωσα για πράγματα που πίστευα και ζήτησα συγγνώμη.
Φέτος το Πάσχα με συγχωρέσαν και συγχώρεσα και εγώ. Κυρίως τον εαυτό μου που τόσα χρόνια είχε χαθεί σε μικρά, ασήμαντα, χαζά πράγματα.

Φέτος το Πάσχα ένιωσα τι θα πει Πάσχα! Φέτος το Πάσχα ΕΚΑΝΑ Πάσχα! Φέτος κατάλαβα τι θα πει ΑΝΆΣΤΑΣΗ!

Ας είναι αυτό το Πάσχα η αφετηρία μιας ζωής με πιο πολύ μέσα για όλους μας!

Χριστός Ανέστη! ?