Το απυρόβλητο της συμβουλευτικής επιστημονικής επιτροπής για τον κορονοϊό, θεσμοθετεί η Κυβέρνηση, σε μία συγκυρία όπου οι συνέπειες από την πανδημία, θέτουν προ των ευθυνών τους άπαντες.
Οι επιστήμονες οι οποίοι συμμετέχουν στις 3 επιτροπές (Εθνική Επιτροπή Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του κορονοϊού Covid 19, Επιτροπή Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων Δημόσιας Υγείας από Λοιμογόνους Παράγοντες και Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών), δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να βρεθούν “κατηγορούμενοι” επειδή η Κυβέρνηση αποφάσιζε όπως ήθελε, με βάση τις δικές τους εισηγήσεις, οι οποίες δεν ήταν ποτέ ομόφωνες.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η τροπολογία για την προστασία από το ενδεχόμενο δικαστικής κρίσης, προέκυψε από την επιμονή μελών των επιτροπών, ότι δεν θα ήθελαν να ταυτιστούν με την πλειοψηφία. Την ίδια ώρα η Κυβέρνηση παραδέχεται ότι είναι εκείνη που έχει την ευθύνη και όχι η όποια επιτροπή, δηλαδή το αυτονόητο.
Αυτό που προκαλεί ερωτηματικά, είναι γιατί δεν είχε υπάρξει η σχετική θεσμική κάλυψη από την αρχή της λειτουργίας των Επιτροπών. Η βασική εξήγηση είναι ότι δεν είχε θεωρηθεί απαραίτητη, διότι επικοινωνιακά δεν θα προβάλλονταν τόσο έντονα η διάσταση αυτή. Δηλαδή να ήταν γνωστά τα προσωπικά στοιχεία των μελών λόγω της σταθερής έκθεσής τους.
Επιτροπή
Όπως είχε επισημάνει σε σχετικό θέμα το news247.gr, ήδη από το προηγούμενο καλοκαίρι και μετά το άνοιγμα του τουρισμού, μέλη της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων διαφωνούσαν με την “κοινή γραμμή” όσον αφορά στη λήψη ή την χαλάρωση μέτρων.
Την ίδια ώρα τονίζονταν ότι κάθε μέλος, λόγω ειδικότητας, αντιλαμβάνονταν διαφορετικά το κάθε ζήτημα το οποίο έπρεπε να συζητηθεί. Οι διασκέψεις των επιστημόνων εμπεριείχαν έντονες διαφωνίες και αυτό θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό. Από νωρίς λοιπόν συμφωνήθηκε να κρατούνται τα πρακτικά των συσκέψεων, ώστε να μπορεί να αποδειχτεί τι πρέσβευε κάθε μέλος.
Το δικαίωμα στην άποψη είναι δεδομένο, όπως και η διαφωνία. Όταν σταδιακά άρχισε να διαπιστώνεται ότι η Κυβέρνηση ευαγγελίζονταν την “εισήγηση” της Επιτροπής για τις αποφάσεις της και την κοινωνία έως και να προσωποποιεί σε μέλη την πίεση που της ασκείται, διαπιστώθηκε η ανάγκη να διαχωριστεί η επιστημοσύνη από την πολιτική απόφαση.
Η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση ήταν η διαφωνία για το άνοιγμα των σχολείων πριν από δυο εβδομάδες. Τότε ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας μαζί με άλλα 8 μέλη της επιτροπή, φέρεται να ήταν αρνητικός. Φυσικά η τοποθέτηση της μειοψηφίας δεν έγινε γνωστή επίσημα και τα αποτελέσματα του εγχειρήματος αναμένεται να κριθούν.
Εδώ διαπιστώνεται και η ουσία της κατοχύρωσης του δικαιώματος να υπάρχει η απαλλαγή αφενός από τη συλλογική ευθύνη της απόφαση για ένα μέτρο, αφετέρου ότι και η απόφαση αυτή να αποτελεί προϊόν συζήτησης το οποίο αξιολογείται σε πολιτική απόφαση χωρίς να είναι θέσφατο.
