Σύμφωνα με ένα γνωστό ανέκδοτο, ο απερχόμενος πρωθυπουργός παραδίδει στον επερχόμενο τρεις επιστολές για να τις χρησιμοποιήσει στα δύσκολα. Η πρώτη από αυτές γράφει: «Ρίξε το φταίξιμο σε μένα». Αλάνθαστη συνταγή για αρκετούς πρωθυπουργούς της Μεταπολίτευσης.
Αυτός που την ανήγαγε σε επιστήμη ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο οποίος σε κάθε ευκαιρία υπενθύμιζε τον κυβερνητικό βίο και πολιτεία της αντίπαλης παράταξης. Και μπορεί να μην έβαλε «τη Δεξιά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας», όπως ήταν η παροιμιώδης ρήση του (άλλωστε, δεν υπάρχουν χρονοντούλαπα για τις μεγάλες παρατάξεις), αλλά κατάφερε κάτι πρωτοφανές για την εποχή του: έσπασε το μονοπώλιο της κατοχής της εξουσίας από μόνο μία πλευρά, που κυριαρχούσε στη μεταπολεμική Ελλάδα. Και το δημιούργημά του, το ΠΑΣΟΚ, έσπασε κυβερνητικό ρεκόρ στη Μεταπολίτευση. Αλλά η μακροημέρευση του ΠΑΣΟΚ δεν οφειλόταν σ’ αυτό, δηλαδή στο ότι έριχνε το φταίξιμο στην «αμαρτωλή Δεξιά». Αυτό ήταν επικουρικό όπλο. Οφειλόταν στο μεγάλο έργο που έκανε σε καίριους τομείς της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, γεγονός που έχουν αναγνωρίσει πλέον και οι αντίπαλοί του, δεξιοί τε και αριστεροί.
Τη μέθοδο αυτή («ρίξτα στους προηγούμενους») χρησιμοποίησαν κατά καιρούς οι περισσότεροι πρωθυπουργοί της Μεταπολίτευσης, αλλά όχι με ιδιαίτερη επιτυχία. Τελευταίος ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος υπενθύμιζε διαρκώς «το διεφθαρμένο παλιό πολιτικό σύστημα». Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να μην ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την πρώτη τετραετία του.
Τι συμβαίνει με τον σημερινό πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του; Ακριβώς το ίδιο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι υπουργοί του κάθε φορά που στριμώχνονται «τα ρίχνουν» στους προηγούμενους, δηλαδή στον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο θεωρούν ακόμα εύκολο στόχο. Στην τελευταία συνεδρίαση της Βουλής ο Μητσοτάκης, που δέχτηκε ομαδόν αντιπολιτευτικά πυρά, τα έβαλε με όλους τους αρχηγούς και επιφύλαξε ιδιαίτερη προτίμηση (επίθεση) στην κυρία Γεννηματά.
- Όταν έσκασε το «σκάνδαλο Λιγνάδη», η κυβερνητική άμυνα-ιδιαίτερα της υπουργού Πολιτισμού, η οποία τον διόρισε στο Εθνικό Θέατρο- ήταν ότι ο Λιγνάδης είχε σκηνοθετήσει παράσταση, στην οποία πρωταγωνιστούσε η… πρώην υπουργός Πολιτισμού επί ΣΥΡΙΖΑ, ηθοποιός κυρία Κονιόρδου. Επομένως, σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα, «φταίνε(και) οι προηγούμενοι»!
- Κάθε φορά που η πανδημία ήταν σε έξαρση και η κυβέρνηση δεχόταν κριτική επειδή δεν έκανε τίποτα στα μέσα μεταφοράς για να μειωθεί ο συνωστισμός ή επειδή, παρά τις διακηρύξεις, τα νοσοκομεία δεν έχουν προσωπικό και ασθενείς δεν βρίσκουν ΜΕΘ, η κυβερνητική προπαγάνδα το πήγαινε αλλού: στις συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις (για τον Κουφοντίνα κ.α) Φυσικά, ουδείς προπαγανδιστής εξήγησε ποτέ πώς γίνεται να καλπάζει η πανδημία σε περιοχές που δεν έγινε καμία συγκέντρωση(πχ Κάλυμνος, Κοζάνη, Κιλκίς, Καρπενήσι, Ορεστιάδα, Καρδίτσα και τόσες άλλες…).
- Όταν εκδηλώθηκε η ακραία αστυνομική βία στη Νέα Σμύρνη, ο κ. Μητσοτάκης και υπουργοί του θυμήθηκαν ότι και επί ΣΥΡΙΖΑ «τα ΜΑΤ έδειραν συνταξιούχους». Πέραν, βεβαίως, των επί μέρες διακινούμενων ψευδολογιών ότι, δήθεν, οι αφιονισμένοι αστυνομικοί, πριν δείρουν το νεαρό είχαν δεχθεί «επίθεση» από άλλους. Κάτι που στο τέλος αναγκάστηκε να παραδεχθεί και η ίδια η Αστυνομία ότι ήταν ψευδής κατασκευή. Μόνο στην υπόθεση Φουρθιώτη δεν είπαν(ακόμα…) ότι φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Κάπως έτσι πορεύεται μέχρι τώρα η επίσημη κυβερνητική προπαγάνδα. Την ακολουθεί κατά πόδας και η ανεπίσημη. Μια ματιά να ρίξει κανείς στην αρθρογραφία των φιλοκυβερνητικών εφημερίδων και ιστοσελίδων θα διαπιστώσει εύκολα ότι τα οκτώ στα δέκα άρθρα τους ασχολούνται με την… αντιπολίτευση! Πρωτίστως-εννοείται- με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Λες και αυτοί κυβερνούν ακόμα. Η κριτική στην κυβέρνηση είναι είδος εν ανεπαρκεία.
Έχουν βρει, λοιπόν, τη «λύση» οι σημερινοί κυβερνώντες. Για κάθε δική τους αστοχία και αποτυχία «τα ρίχνουν» στους προηγούμενους. Δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι η μέθοδος είναι παλιά και δεν περνάει πλέον; Ή το ξέρουν και απλώς δεν έχουν άλλη άμυνα;
Ό,τι κι αν συμβαίνει, ας έχουν κατά νου αυτό που έχει πει ο παλιός Αμερικανός επιχειρηματίας και πολιτικός Ντουάιτ Μόροου: «Όποιος πολιτικός ισχυρίζεται ότι έβρεξε κατόπιν ενεργειών του, ας μη εκπλήσσεται που οι αντίπαλοί του τον κατηγορούν για την ξηρασία»…
