Αλκυονίδες ημέρες ονομάζονται οι ημέρες καλοκαιρίας (ηλιοφάνεια με νηνεμία ή ασθενείς ανέμους) μέσα στην καρδιά του χειμώνα και μεταφορικά οι ευτυχισμένες ημέρες ανάμεσα σε δύσκολες και δυσάρεστες περιστάσεις (Halcyon Days στα αγγλικά). Σχετικό το δίστιχο του ποιητή Γεωργίου Δροσίνη: Και στης ζωής τους πιο βαριούς χειμώνες / Αλκυονίδες μέρες καρτερώ.
Ο Μύθος
Η ονομασία τους προέρχεται από τη μυθική Αλκυόνη, κόρη του βασιλιά των ανέμων Αίολου. Σύμφωνα με το έργο «Αλκυών», που αποδίδεται στο Λουκιανό, η Αλκυόνη μετά το θάνατο του συζύγου της Κήυκα αναζητούσε μάταια το πτώμα του. Οι θεοί τη λυπήθηκαν και τη μεταμόρφωσαν στο ομώνυμο πουλί (κοινώς ψαροπούλι, θαλασσοπούλι ή μπιρμπίλι).
Ο Δίας κάποτε τη λυπήθηκε και αποφάσισε να στέλνει μέσα στην καρδιά του χειμώνα, την εποχή που η Αλκυόνη επωάζει τα αυγά της, 14 ημέρες καλοκαιρίας και διέταξε τον Αίολο να συγκρατεί αυτές τις ημέρες τους ανέμους. Έτσι, το χρονικό αυτό διάστημα ονομάστηκε Αλκυονίδες Ημέρες. Αναφορές του μύθου της Αλκυόνης υπάρχουν στο έργο των ρωμαίων συγγραφέων Οβίδιου, Υγίνου και Βιργιλίου.
Η Επιστήμη
Επιστημονικά, οι αλκυονίδες ημέρες είναι ένα καιρικό φαινόμενο της χειμερινής περιόδου, που παρατηρείται στις νότιες περιοχές του ιταλικού και ιδιαίτερα του ελληνικού χερσαίου και νησιωτικού χώρου. Είναι γνωστό από την αρχαιότητα, καθώς υπάρχουν αναφορές στον Αριστοτέλη («Περί ζώων ιστορίαι») και τον Αιλιανό («Περί ζώων ιδιότητος»).
Τις τελευταίες δεκαετίες με την ένταση της ανθρώπινης δραστηριότητας παρατηρείται επιβάρυνση του περιβάλλοντος, ιδίως στα αστικά κέντρα, κατά τη διάρκεια των αλκυονίδων ημερών. Οι ανεμολογικές συνθήκες, που επικρατούν την περίοδο αυτή, ευνοούν την εμφάνιση υψηλών τιμών ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
© SanSimera.gr
